Oniryzm w poezji
Oniryzm nie był zarezerwowany jedynie dla prozy. Ten sposób wyrazu jest widoczny również w poezji, zwłaszcza, jak wcześniej wspomnieliśmy, w poezji surrealizmu. Oniryzm, podobnie jak w przypadku prozy, umożliwiał twórcom łatwiejsze przedstawienie przekazu dzieła. Oniryzm widoczny jest, między innymi, w poezji Bolesława Leśmiana – poeta w swojej twórczości bardzo często korzystał z możliwości, jakie daje motyw snu. Ponadto, ten motyw jest charakterystyczny również dla dramatów Williama Szekspira.
Warto podkreślić, że oniryzm nie jest rozwiązaniem typowym wyłącznie dla literatury. Podobne wątki pojawiają się również w malarstwie, rzeźbie oraz kinematografii, a sam oniryzm, mimo że wykorzystywany w sztuce już od setek lat, największą popularnością zaczął cieszyć się w XX wieku. Mimo to warto jednak pamiętać, że sam motyw jest o wiele starszy.
PODSUMOWUJĄC: oniryzm to motyw snu pojawiający się w literaturze, jako opis marzeń sennych bohaterów lub specyficzna konwencja dzieła, odrzucająca realistyczne przedstawianie sekwencji wydarzeń. W oniryzmie ramy prozy lub poezji wymykają się logicznym następstwom określonych działań, zapewniając twórcom o wiele większą swobodę i pozwalając na dowolne przedstawianie literackiego przesłania. Oniryzm pojawiał się już w literaturze starożytności, ale największe zainteresowanie tą specyficzną konwencją przypada na XX wiek.
Komentarze
Brak komentarzy...
Dodaj komentarz
Zaloguj się na swoje konto, aby mieć możliwość komentowania. Przejdź do strony logowania.