Światłoczułość

Historia, która wymagała opowiedzenia, i narrator, który czeka na słuchacza. Opowieść o dziewczynie, w której wielu się zagubiło, lecz jeden człowiek odnalazł w niej sens. "Światłoczułość" zaprasza do fascynującej podróży przez czas, odkrywając nowe światy, od których trudno się oderwać.

Ta książka jest refleksją nad wrażliwością dziecka i dorosłego wobec najgłębszych okropieństw ludzkiej natury oraz siły wspomnień kształtujących nasze życie. Jest również hołdem dla literatury i nas samych jako twórców słów i zdań. Dla Jakuba Jarno słowa mają niezwykłą moc przetrwania, nawet gdy nas już nie ma.

Z książki bije niezwykła mieszanka przeplatających się losów, perspektyw i języków. Jest tu historia jednostek i zbiorowości, miłości i okrucieństwa, tęsknoty i rozpaczy. Z tych elementów Jakub Jarno tka poruszającą opowieść o roli przypadku lub przeznaczenia w naszym życiu. To pozycja, od której trudno się oderwać, jak podkreśla Tomasz Stawiszyński.

Katarzyna Oklińska z Radia Nowy Świat zauważa, że w tej powieści brakuje jednoznacznego podziału na dobro i zło. To opowieść o egzystencjalnym zmaganiu i braku empatii. "Światłoczułość" to historia głosów z przeszłości, które zyskały odwagę, aby przemówić, przypominająca traktat o łuskaniu fasoli, z tą różnicą, że fasoli zabrakło, gdyż wszyscy musieli uciekać.