Aleksander Puszkin - sylwetka autora

Data i miejsce urodzenia:

26 Maja 1799 w Moskwa

Data i miejsce zgonu:

29 Stycznia 1837 w Petersburg

Kraj pochodzenia:

Rosja

Język:

rosyjski

Gatunek literacki:

fantasy, science fiction, thriller, dramat, literatura piękna obca, literatura obyczajowa, romans, dla dzieci w wieku 3-5, komiksy

Ważne dzieła:

Bajka o carze Sałtanie, Bajka o rybaku i rybce, Bajki rosyjskie, Królewna żabka. Trzy świnki, Fontanna Bakczysaraju

Aleksander Puszkin, a właściwie Aleksandr Siergiejewicz Puszkin, urodził się 6 czerwca 1799 roku w Moskwie. To rosyjski pisarz uznawany za najwybitniejszego, obok Michaiła Lermontowa, przedstawiciela romantyzmu rosyjskiego. Aleksander Puszkin jest klasykiem nie tylko rosyjskiej, ale również światowej literatury, a także reformatorem rosyjskiego języka literackiego.

Największy wpływ na twórczość Aleksandra Puszkina miały dwie postacie – jego stryj Wasilij Lwowicz Puszkin i pradziadek, czarnoskóry Abram Hannibal, który do Rosji trafił jako niewolnik. Nie bez znaczenia na rozwój poetycki autora miała również niania Arina Rodionowna Jakowlewa, dzięki której poznał kulturę i problemy chłopów pańszczyźnianych.

Aleksander Puszkin na początku odbierał wykształcenie od francuskich guwernerów. W roku 1811 przebywał w prestiżowym Liceum w Carskim Siole nieopodal Petersburga, gdzie zaczął pisać wiersze jako uczeń liceum. Jego wczesna twórczość była zróżnicowana; obejmowała elegie, pieśni i listy. Po ukończeniu studiów w 1817 roku Puszkin rzucił się do towarzystwa petersburskiego, dążąc zarówno do przyjemności, jak i do polityki. Niektóre wiersze z tamtych lat komentowały granice autokracji i kierowały obelgi w stronę wysokich rangą urzędników. Dzieło Aleksandra Puszkina, które pisał to przede wszystkim listy poetyckie o charakterze dydaktyczno-satyrycznym, ale również ody i elegie, który utrzymane są w stylu klasycystycznym i preromantycznym. Aleksandr Puszkin ukończywszy wykształcenie w 1917 r. zamieszkał w Petersburgu, gdzie przyłączył się do grupy Arzamas, która propagowała włączenie do poezji języka potocznego.

Poeta był oburzony rządami Aleksandra I i później Mikołaja I, dlatego jego wiersze były wyrazem krytyki carskiej tyranii i absolutyzmu, która ujawniła się w utworach tj. oda „Wolność”, wyszydzające Aleksandra I Bajki Noël, wiersz „Do Czaadajewa” i prochłopską elegię „Wieś”. Antycarska twórczość literacka autora skutkowała jego zsyłką na południe Rosji.

Przed wyjazdem z Petersburga Aleksander Puszkin ogłosił w 1820 r. swój pierwszy „Rusłan” i „Ludmiła”. Dzieła te zapoczątkowały fascynację bajronizmem, którą Puszkin wprowadzi do literatury rosyjskiej. Kolejne książki poety Aleksandra Puszkina powstały na zsyłce i były to między innymi dzieła „Jeniec kaukaski”, „Fontanna Bachczyseraju” czy „Cyganie”, które nadal utrzymywane były w zapoczątkowanym stylu. Aleksander Puszkin to autor wybitnych dzieł, dlatego jego książki są obowiązkową pozycją dla czytelników fascynujących się literaturą piękną obcą.