Czym charakteryzował się dramat antyczny?
Genezy dramatu antycznego upatruje się w starożytnej Grecji i pieśniach wygłaszanych na cześć boga Dionizosa. Aktorzy nosili podczas ich wykonywania maski i skóry kozłów. Stopniowo forma ta ewoluowała, oddzielono głównego bohatera i chór, zawiązano akcję (maski, choć w zmienionej formie, pozostały). Teatr i dramat antyczny miały ogromne znaczenie w ówczesnej sztuce, a najwięksi dramatopisarze byli ludźmi powszechnie poważanymi w społeczeństwie. Przykładami dramatów antycznych są „Antygona", „Król Edyp" Sofoklesa, „Prometeusz w okowach” Ajschylosa, „Elektra” i „Medea” Eurypidesa.
Cechy dramatu antycznego da się stosunkowo łatwo określić, ponieważ wyznaczały granice ówczesnej sztuki teatralnej. Najważniejsza była zasada jedności: czasu, miejsca i akcji. Jedność miejsca i czasu polega na osadzeniu fabuły w jednym pomieszczeniu, pałacu lub innej określonej przestrzeni. Wydarzenia działy się bezpośrednio jedno po drugim, bez większych luk czasowych pomiędzy nimi w ciągu doby. W dramacie starożytnym zdarzało się przytaczanie dawnych wydarzeń lub ważnych zdarzeń dziejących się równolegle z dala od miejsca akcji, jednak zawsze były one opowiadane przez samych bohaterów lub wysłanych posłańców. Jedność akcji polega na jednym głównym wątku przedstawionym, a wszystkie zdarzenia nawiązują do niego. Obecność chóru pozwalała na skomentowanie przedstawionych wydarzeń.
Obecna w sztuce antycznej zasada decorum polegała na stosowności używanych przez autorów rozwiązań. Dramaty nie zawierały elementów komediowych, komedie – smutnych. Zabronione było stosowanie wulgaryzmów i mowy potocznej, a także pokazywanie scen krwawych. O śmierci bohaterów najczęściej informował widzów posłaniec. Równie istotną cechą dramatu antycznego jest obecność fatum, czyli nieuchronnego przeznaczenia. Bohaterowie często podejmują próby ucieczki przed nim, jednak ostatecznie okazuje się, że nie jest to możliwe. Budowa dramatu antycznego była przejrzysta, podzielona na akty i sceny. Jeśli chcesz się przekonać czym była literatura starożytna i ile czerpała z mitologii – warto sięgnąć po greckie dramaty.