Dekreacja

W książce "Dekreacja" Anne Carson podejmuje się ambitnego zadania zgłębiania tematów, które często wydają się nieuchwytne i obce. Korzystając z literackiego kolażu, który łączy wiersze, eseje o charakterze krytyczno-filozoficznym, dialogi oraz formy opery poetyckiej, autorka bada zjawiska, które, jak zauważa Simone Weil, obejmują tworzenie świata poprzez rezygnację z własnego istnienia. Carson przygląda się takim postaciom jak Samuel Beckett, Marguerite Porete czy Safona, a także odwołuje się do filmów Michelangelo Antonioniego. Renata Lis podkreśla, że styl pisania Anne Carson charakteryzuje się zarówno oryginalnością, jak i pewnym paradoksem. Carson, będąca wykładowczynią i tłumaczką literatury klasycznej, silnie związana jest z tradycją, zarazem będąc nowatorską eksperymentatorką, która wyraża poezję poprzez taniec. Jej twórczość swobodnie przekracza granice między epiką, liryką i dramatem, a długowieczna odległość dwóch tysiącleci wydaje się dla niej nieistotna. Carson w unikalny sposób łączy różnorodne języki sztuki, nadając nowe życie światu starożytności za pomocą swojego pełnego zapału, niemal romantycznego wyrazu. W dziełach Carson klasycyzm przynosi powiew romantyzmu, co szczególnie podkreśla wymiar kobiecy jej sztuki.