Pastisz – definicja, przykłady w literaturze
Na pewno spotkałeś/spotkałaś się kiedyś z utworem, który bardzo przypominał ci językiem czy formą inne znane ci dzieło. Oczywiście, autorzy inspirują się książkami, które czytają. Im szersza wiedza i znajomość różnych gatunków, tym łatwiej stworzyć dzieło niepowtarzalne, czerpiące z wielu znanych motywów. Zdarza się jednak, że autorzy celowo zapożyczają od innych styl pisania. Jeśli jest to zabieg celowy, możesz mieć do czynienia z pastiszem! A więc… co to jest?
Jaka jest definicja pastiszu?
Pastisz to utwór naśladujący cechy innego utworu. Inspiracja dziełem musi być świadoma i wyraźna, jednak nie może być plagiatem! Oznacza to, że nie można zbyt wiernie powielić tego samego języka i motywów występujących w pierwowzorze. Pastisz jest oparty o inspirację innym dziełem i takie nawiązanie do stylu innego twórcy, by jednocześnie dało się odczytać intencję autora, ale i zauważyć jego wkład własny. Z jednej strony jest to bardzo wyraźny hołd oddany twórcy dzieła, ktorym się inspirujemy. Z drugiej strony natomiast jest to świetna okazja do spróbowania swoich sił w napisaniu tekstu w stylu, który nas zainspirował.
Próba stworzenia pastiszu utworu, który powstał w innej epoce literackiej, często wymaga dużej wiedzy o języku, który był wtedy używany oraz znajomości kontekstu, w jakim tworzone były ówczesne dzieła. Wbrew pozorom nie jest on łatwy do stworzenia i wymaga rozwiniętego warsztatu literackiego. Na ogół pastisze spełniają funkcję ludyczną sztuki lub funkcję metajęzykową, jeżeli głównym celem utworu jest odtworzenie języka i stylu wypowiedzi zawartych w pierwowzorze. Osobną kategorią jest parodia, której celem jest przede wszystkim karykaturalne przedstawienie dzieła innego twórcy. Wymaga wyraźnego uwydatnienia jego cech i przedstawienia ich w krzywym zwierciadle. Jak widzicie zatem, używanie słów pastisz, karykatura i parodia jako synonimów w Internecie jest powszechne, jednak błędne. Parodia jest w swojej naturze podobna do pastiszu, różnica leży przede wszystkim w intencji twórcy.
Pastisz – znane przykłady w literaturze
Kazimierz Wyka pokusił się o stworzenie tomu wierszy „Duchy poetów podsłuchane”. Jest to zbiór poezji i prozy nawiązującej do stylu, w którym tworzyli czołowi polscy twórcy, m. in. Jan Kochanowski, Adam Asnyk, Cyprian Kamil Norwid, Ignacy Krasicki. Warto sięgnąć po tę książkę, żeby zobaczyć niesamowitą pracę włożoną w nawiązanie do stylu poszczególnych twórców! Również Honore de Balzac stosował pastisz, aby nawiązać do stylu Marcela Prouste’a. Także Le Fontain w bajce „Lew i owca” świadomie odwołuje się do stylu Ezopa. Można również mówić o pastiszu w kontekście tekstów nawiązujących do stylu biblijnego i naśladujących jego cechy.
Również warte przeczytania
Sprzedaj książki
Wypłaciliśmy już 35 918 950 zł za sprzedane książki w Skupszop.pl
Polecamy sprawdzić
39.45 zł
nowa
-
39.45 zł
nowa
71.37 zł
nowa
-
71.37 zł
nowa
47.96 zł
nowa
-
47.96 zł
nowa
6.28 zł
jak nowa
-
20.37 zł
nowa
-
6.28 zł
jak nowa
Korzystaj wygodnie z naszej aplikacji
APLIKACJA MOBILNA NOWOŚĆ!
Kupuj i sprzedawaj
w jednym miejscu
Powiązane wpisy
14 czerwca 2021
24 lipca 2022
17 stycznia 2022
22 czerwca 2022
28 kwietnia 2022
24 lipca 2022
27 kwietnia 2022
Polecamy sprawdzić
5.58 zł
jak nowa
-
38.33 zł
nowa
-
5.58 zł
jak nowa
54.53 zł
nowa
-
54.53 zł
nowa
33.57 zł
dobry
-
33.57 zł
dobry
63.39 zł
nowa
-
63.39 zł
nowa
6.35 zł
dobry
-
9.08 zł
jak nowa
-
6.35 zł
dobry
18.26 zł
nowa
-
18.26 zł
nowa
Komentarze
Brak komentarzy...
Dodaj komentarz
Zaloguj się na swoje konto, aby mieć możliwość komentowania. Przejdź do strony logowania.