Parabola w literaturze: podstawowe cechy
To, na czym polega parabola w literaturze wymusza zastosowanie przez twórców konkretnych rozwiązań. W praktyce powieść paraboliczna to powieść, która, jak wcześniej wspomnieliśmy, jest zorientowana na przekazanie konkretnej nauki, wyłuszczenie istotnych wartości itp. W związku z tym, cechą charakterystyczną paraboli jest położenie nacisku na warstwie moralizatorskiej. Autorzy powieści parabolicznych najczęściej w pierwszej kolejności skupiają się na samej historii, a nie na psychologicznej stronie motywacji bohaterów. Parabola wymusza konkretną konstrukcję fabularną, podporządkowaną założonym przez pisarza celom.
Poza tym, cechą charakterystyczną literatury parabolicznej jest jej wielowymiarowość. Autorzy, starając się przekazać określoną prawdę/naukę, bardzo często rezygnują z dokładnego opisywania przedstawionej w tekście rzeczywistości. Wróćmy jeszcze raz do przypowieści o synu marnotrawnym – opowieść ma mieć charakter dydaktyczny i ponadczasowy, dlatego nie dowiadujemy się właściwie niczego na temat ojca i dwóch braci przedstawionych w przypowieści. Odbiorca nie wie, jakie są ich przeżycia wewnętrzne, dokładne relacje itp. Warto jednocześnie zaznaczyć, że parabola jest zupełnie innym zjawiskiem niż alegoria w literaturze, z którą może być mylona.
Komentarze
Brak komentarzy...
Dodaj komentarz
Zaloguj się na swoje konto, aby mieć możliwość komentowania. Przejdź do strony logowania.