Literatura sowizdrzalska. Co to jest i jakie są jej podstawowe cechy?

Twórczość sowizdrzalska: jakie utwory zasługują na bliższe poznanie?

Jak wcześniej wspomnieliśmy, literatura sowizdrzalska była tworzona przede wszystkim przez autorów używających zabawnych pseudonimów, dlatego trudno jednoznacznie wskazać prawdziwe nazwiska czołowych przedstawicieli tego nurtu literackiego. Proza i poezja sowizdrzalska jednak zdecydowanie zasługują na bliższe poznanie. W tym celu warto sięgnąć po takie tytuły jak: „Nędza z Bidą z Polski idą”, „Albertus z wojny”, „Fraszki Sowizdrzała Nowego” czy „Sejm piekielny”. 

Jakie są najważniejsze cechy literatury sowizdrzalskiej?

Teksty polskiej literatury sowizdrzalskiej, jak wcześniej wspomnieliśmy, cechuje przede wszystkim spora dawka humoru. Cechą charakterystyczną tego nurtu jest ironia i parodia. Bardzo często wykorzystywanym rozwiązaniem w twórczości sowizdrzalskiej był „świat na opak”, czyli przedstawianie odwrotnej rzeczywistości. Jak już wcześniej wspomnieliśmy, podobne chwyty miały za zadanie stanąć w kontrze do kultury promowanej i cenionej przez zamożniejsze grupy społeczne. Twórcy sowizdrzalscy nie bali się używać w swoich dziełach surrealizmu, uwypuklając w ten sposób konkretne zachowania czy zjawiska społeczne i obyczajowe.

Zobacz także: Czym jest literatura marynistyczna? Sprawdź!

Bardzo często poruszaną tematyką w utworach literatury sowizdrzalskiej są kwestie związane z życiem codziennym, relacjami społecznymi, życiem religijnym czy związkami międzyludzkimi. Cechą charakterystyczną tekstów z tego kręgu jest również prosty, ale jednocześnie bardzo barwny i miejscami dosadny język. Co ciekawe, literatura sowizdrzalska stanowiła inspirację dla późniejszych twórców literackich. Teksty sowizdrzalskie były przeznaczone dla szerokiego grona odbiorców i miały przynosić przede wszystkim radość.