Jak wyglądała literatura oświecenia w Polsce?
Literatura polskiego oświecenia, podobnie jak literatura romantyzmu oraz innych epok, ma wiele do zaproponowania współczesnemu czytelnikowi. Wśród najwybitniejszych twórców polskiego oświecenia znajduje się Ignacy Krasicki. Zdecydowanie warto zwrócić uwagę na jego satyry („Żona modna”, „Do króla”) oraz bajki, w których zwierzętom przypisywał cechy ludzkie („Przyjaciele”, „Kruk i lis”). W dorobku literackim Krasickiego wyróżnia się również powieść „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki” oraz poemat heroikomiczny „Monachomachia”. Poza Ignacymi Krasickim polskie oświecenie w literaturze tworzyli również: Ignacy Humnicki, Adam Naruszewicz, Józef Bielawski, Tekla Teresa Łubieńska, Julian Ursyn Niemcewicz czy Jan Potocki (autor powieści „Rękopis znaleziony w Saragossie”). Do najważniejszych utworów polskiego oświecenia zalicza się także sielankę „Laura i Filon” autorstwa Franciszka Karpińskiego.
PODSUMUJMY: epoka oświecenia to okres, który w historii Europy nastąpił po baroku. W tym czasie widać było bardzo duże zmiany w sferze kultury i sztuki. Oświecenie oznacza odejście od tematyki religijnej, a powrót do antyku. Zainteresowaniem zaczęła cieszyć się postać człowieka. Okres oświecenia sprzyjał podejmowaniu szerokiej tematyki społeczno – politycznej, moralizatorskiej i dydaktycznej, ale w dorobku literackim tej epoki można znaleźć również wiele dzieł czysto rozrywkowych. Do czołowych przedstawicieli oświecenia w polskiej i zagranicznej literaturze zalicza się Ignacego Krasickiego, Denisa Diderota, Jonathana Swifta, Jeana Baptiste Rousseau oraz Jana Potockiego. W literaturze tego okresu widocznie widać wpływy trzech nurtów: sentymentalizmu, klasycyzmu oraz rokoko.
Komentarze
Brak komentarzy...
Dodaj komentarz
Zaloguj się na swoje konto, aby mieć możliwość komentowania. Przejdź do strony logowania.