Tragizm w literaturze: przykłady
Motyw tragizmu w literaturze pojawiał się już w czasach starożytnych. Przykładem może być chociażby Antygona – postać z tragedii Sofoklesa. Antygona była córką Edypa i Jokasty oraz należała do rodu Labdakidów, na który nałożona została klątwa. Antygona chciała pochować ciało swojego zmarłego brata, na co nie pozwolił jej wuj – Kreon, który objął władzę po śmierci obu braci Antygony. Inny przykład tragizmu w literaturze starożytnej to między innymi Król Edyp, który próbował uniknąć wypełnienia się jego przeznaczenia, ale z góry był skazany na porażkę.
Literatura piękna polska również może się „pochwalić” obecnością postaci tragicznych. Przykładem jest chociażby Konrad Wallenrod, postać z utworu Adama Mickiewicza pod tym samym tytułem. Wallenrod chce walczyć z wrogiem ojczyzny (motyw często wykorzystywany w utworach polskiego romantyzmu), ale jest rozdarty pomiędzy postawą patriotyczną a miłością do kobiety. Jakąkolwiek drogę wybierze, zawsze będzie nieszczęśliwy i niespełniony.
Podsumowując: na czym polega tragizm? Postacie tragiczne mają z góry przesądzony los i każda decyzja, którą podejmą, będzie zła. Różne oblicza tragizmu pokazują różne wybory bohaterów literackich.
Komentarze
Brak komentarzy...
Dodaj komentarz
Zaloguj się na swoje konto, aby mieć możliwość komentowania. Przejdź do strony logowania.