Historia literatury skandynawskiej
Literatura skandynawska to bardzo szeroki termin, którego używa się w stosunku do literatury duńskiej, szwedzkiej, norweskiej, a bardzo często także finlandzkiej oraz islandzkiej. Trudno więc jednoznacznie wskazać etapy rozwoju literatury we wszystkich krajach skandynawskich, ale jednocześnie istnieje między nimi wiele punktów wspólnych. W literaturze wczesnego średniowiecza w przypadku tego zakątka świata wyraźnie widać bardzo duże zainteresowanie skandynawską mitologią. Charakterystyczne były przede wszystkim przekazy ustne. Później, kiedy poszczególne kraje Skandynawii zaczęły przyjmować chrześcijaństwo, zauważalna stała się również tematyka sakralna. Utwory zaczęto pisać w języku łacińskim, co było wówczas charakterystyczne dla wielu państw europejskich.
Dla epoki odrodzenia charakterystyczne było ponowne sięgnięcie po języki narodowe, natomiast w wieku XIX stanął w literaturze Skandynawii przede wszystkim pod znakiem romantyzmu oraz realizmu. Podczas II wojny światowej i niedługo po jej zakończeniu, autorzy literatury skandynawskiej często dotykali kwestii związanych z ówczesnym konfliktem zbrojnym. W okresie powojennym natomiast bardzo często w dziełach literackich zaczął pojawiać się nurt modernizmu.
Komentarze
Brak komentarzy...
Dodaj komentarz
Zaloguj się na swoje konto, aby mieć możliwość komentowania. Przejdź do strony logowania.