Nieoczywiste ciekawostki o pisarzach (i pisarkach!)

Czego nie wiemy o Adamie Mickiewiczu?

O Mickiewiczu wiele można napisać. Narodowy wieszcz, pomimo ogromnego talentu, w życiu prywatnym posiadał wiele wad i nie zawsze zachowywał się w sposób przyzwoity w stosunku do ludzi w swoim otoczeniu. Jego bogate życie towarzyskie obfitowało w kontrowersje. Przyjaźnił się z Puszkinem, który jednak zarzucał mu obłudę i interesowność. Dzięki tej znajomości artysta miał lepsze warunki podczas życia w Moskwie, z drugiej strony wciąż pisał niepochlebne teksty o Rosjanach. W wieku 30 lat zakochał się w 19-latce, jednak wycofał się z obietnicy ślubu, gdy dowiedział się, jak niski posag dziewczyna może wnieść. Miał romans z Cecylią Szymanowską, matką swojej przyszłej żony. Z jej córką, także Cecylią, doczekał się sześciorga dzieci. Cecylia chorowała na chorobę psychiczną, która mocno utrudniała funkcjonowanie rodziny. 

Grażyna to imię stworzone przez Adama Mickiewicza na potrzeby ballady. Pochodzi od litewskiego słowa „grazi”, co oznacza „piękna". Cechowały ją także rycerstwo i wytrwałość, a imię weszło do klasyki kobiecych imion polskich.

O Henryku Sienkiewiczu ciekawostek kilka

W 1904 roku, gdy Sienkiewicz był nominowany i zdobył Literacką Nagrodę Nobla, rozważano również kandydaturę Elizy Orzeszkowej do tej nagrody. Członkowie Komitetu Noblowskiego długo debatowali nad tym, kto powinien ją otrzymać. Ostatecznie wybrano Sienkiewicza, jednak przyznano, że Orzeszkowa w podobnej mierze zasłużyła na Nobla, co autor „Quo Vadis”.

Sienkiewicz miał kompleksy na punkcie swojego niskiego wzrostu. Pisarz mierzył tylko 154 cm wzrostu, przez co został odrzucony, gdy w wieku 17 lat zgłosił się jako ochotnik do powstańczego oddziału. Prawdopodobnie miało to wpływ na wykreowaną przez niego postać Michała Wołodyjowskiego.

Jeśli chodzi o zwierzęta, Henryk Sienkiewicz prezentował dość powszechne, choć w naszych czasach już kontrowersyjne podejście. Z jednej strony należał do Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami, z drugiej strony jednak uwielbiał jeździć na safari i chwalił się upolowanymi tam okazami. Ukochany jamnik autora wabił się Wykop i został sfotografowany wraz z jego rodziną na tle dworku, który został ufundowany Sienkiewiczowi z wyżej wymienionej okazji przez społeczeństwo polskie. 

Zabawnym faktem jest, że Sienkiewicz zakochiwał się tylko w kobietach o imieniu Maria. Przypadek?

Co warto wiedzieć o Juliuszu Słowackim? Nasze ciekawostki!

Matka Słowackiego, Salomea, miała ogromny wpływ na jego życie. Prowadziła salon literacki, dzięki czemu pogłębiła się pasja poety do polskiej literatury. Silny związek z matką miał też wyraz w ciągłej korespondencji wymienianej pomiędzy nimi, w której opisywał wiele codziennych szczegółów ze swojego życia.

Juliusz Słowacki nie lubił Wrocławia. Miał złe doświadczenia podczas dwukrotnego pobytu w nim; w hotelu zapłacił ogromną sumę za nocleg, odgłosy zwierząt nie pozwoliły mu spać, a lokalny sprzedawca nie chciał handlować jego książkami. Ponadto uważał, że zabudowa miasta jest zbyt stara i podobna do siebie, przez co łatwo się w nim zgubić.

Jego dzieła nie zyskały wielkiej popularności za życia twórcy; został doceniony dopiero w drugiej połowie XiX i XX wieku. Uważany  był za jednego z trzech wieszczy narodowych. Z resztą z nich znał się osobiście, miał natomiast różne relacje. Z Adamem Mickiewiczem darzyli się wzajemną niechęcią i rywalizowali między sobą, co doprowadziło poszukiwania własnej drogi literackiej w nurcie romantyzmu. Z Zygmuntem Krasińskim natomiast zawiązał przyjaźń.

Był ulubionym poetą marszałka Józefa Piłsudskiego.

Maria Konopnicka i jej prywatne tajemnice

Maria Konopnicka bardzo nie lubiła rozmów na temat swojego wieku. Do tego stopnia, że na pytania o niego często podawała sprzeczne daty swojego urodzenia, odmładzając się średnio o 4 do 6 lat. Ponadto, o swoim młodszym bracie potrafiła mówić jako o starszym od siebie, co dodatkowo komplikuje kwestie ustalenia daty urodzenia pisarki.

Pomimo bycia autorką wielu książek dla dzieci, jej relacje z własnymi potomkami były… trudne. Widocznie faworyzowała część z nich, a od chorej psychicznie córki publicznie się odcięła.

Wisława Szymborska – zabawne ciekawostki o poetce

Wisława Szymborska była ogromną fanką Andrzeja Gołoty, oglądała każdą z jego walk. Po jej śmierci bokser przysłał na pogrzeb wieniec złożony z 89 róż, co symbolizowało wiek, jaki osiągnęłaby w tamtym roku poetka. 

Edyta Górniak zwróciła się do szymborskiej z prośbą o napisanie tekstu do swojej piosenki. Poetka odmówiła.

Była fanką fast foodów, szczególnie skrzydełek z KFC. W podziękowaniu za swoistą reklamę poetka miała zagwarantowane darmowe posiłki.

Uwielbiała kolekcjonować kiczowate gadżety i bibeloty; wystawiała je na specjalnych półkach w mieszkaniu, by każdy gość mógł je podziwiać.

Julian Tuwim – ciekawostki

Interesował się demonologią, jego biblioteka była pełna książek na ten temat. Sam efekty swoich badań zebrał w książce „Czary i czarty polskie”, a także kilku innych publikacjach. 

Pisarz cierpiał na agorafobię, czyli lęk przed otwartą przestrzenią. Przemieszczał się taksówkami, prosząc kierowców o podwiezienie jak możliwie najbliżej drzwi budynków. by skrócić dystans, który musiał pokonać pieszo.

Ponadto Julian Tuwim na policzku miał znamię, na punkcie którego miał kompleksy. Z tego powodu pozwalał na fotografowanie się tylko z prawego profilu.

Mało znane fakty o Stefanie Żeromskim

Stefan Żeromski trzykrotnie powtarzał ostatnią klasę liceum ze względu na niezaliczanie przedmiotów ścisłych. Ostatecznie zdecydował się na studia weterynaryjne, ponieważ nie wymagały zdania matury. 

Był bardzo zaangażowany społecznie. Gdy Zakopane jako pierwsze tereny ogłosiło niepodległość od zaborców, pisarz został prezydentem tymczasowej Republiki Zakopiańskiej.  

Ostatni rok życia wraz z żoną spędził na Zamku Królewskim, w apartamencie podarowanym przez władze miasta w dowód zasług dla narodu

Ernest Hemingway i jego niesamowite życie

Pisarz brał udział w I wojnie światowej. W 1918 roku został ranny podczas walk, konieczne było kilkanaście operacji, podczas których usuwano odłamki pocisków otrzymanych podczas ostrzału moździerzowego. Zmuszony był spędzić w szpitalu kilka miesięcy. Doświadczenia wojenne nie zniechęciły go do podróży na tereny walk w ramach pracy reportera wojennego.

Bardzo lubił brać udział w polowaniach, boksować oraz łowić ryby. Ernest Hemingway był też wielkim fanem alkoholu. Chętnie odwiedzał różne bary, próbując nowych trunków. Niestety, skończyło się to dla niego chorobą alkoholową.

Jednego dnia przeżył dwie katastrofy samolotu. Po awaryjnym lądowaniu jednego samolotu drugi, którym miał z żoną być przetransportowany do szpitala, zapalił się.

J.R.R. Tolkien był poliglotą

J R.R. Tolkien, podobnie jak Hemingway, był żołnierzem podczas I wojny światowej. Początkowo zajmował się tłumaczeniami i łącznością, w 1916 roku brał udział w bitwie pod Sommą, największej i jednej z najkrwawszych walk tej wojny. Walczył niemal do samego końca, na 10 dni przed końcem konfliktu został wycofany z frontu ze względu na gorączkę okopową. Wydarzenie to było dla niego niezwykle wstrząsające.

Znał ponad 30 języków. Wraz z dwojgiem przyjaciół założył też Klub Wikingów, zajmujący się poezją i mitologią nordycką. Na potrzeby swojego uniwersum stworzył 15 języków. Najbardziej znany jest Quenya, język Elfów Wyższych. 

Na nagrobku pisarza i jego żony nie ma ich imion, tylko Berena i Luthien – kochanków z „Silmarillionu”.

Hans Christian Andersen – ciekawostki

Andersen posiadał wiele fobii. Cierpiał na tafefobię, czyli lęk przed pochowaniem żywcem. Z tego względu w hotelach zostawiał pod poduszką kartkę głoszącą, że nie umarł, tylko tak wygląda, gdy śpi. Podczas podróży na dworcach pojawiał się zawsze o wiele wcześniej niż była potrzeba. Ponadto bał się ciemności i cmentarzy. Nosił również zawsze przy sobie linę, która miałaby mu ułatwić ucieczkę w razie pożaru budynku. Nigdy nie zatrzymywał się w pokojach powyżej 1. piętra. Ponadto obawiał się, że odziedziczył po dziadku chorobę psychiczną.

Hans Christian Andersen nie uważał swojego ciała za piękne, wręcz przeciwnie – twierdził że jest zbyt kościste, a jego dłonie, stopy i nos są za duże. Wszystko wskazuje na to, że autor bajek dla dzieci był homoseksualistą, jednak bał się tego faktu. W swoich pamiętnikach żalił się, że czuje się samotny i nie wzbudza zainteresowania wśród kobiet, jednak spotykał się tylko z takimi, w których otoczeniu byli atrakcyjni mężczyźni.

Władysława Reymonta przygody niezwykłe

Władysław Reymont tak naprawdę miał na nazwisko Reyment i wywodził się ze zubożałej szlachty. Rodzice chcieli, by przyjął państwową posadę, uczył się krawiectwa, jednak pisarz miał inne plany. Jako 18-latek dołączył do wędrownej grupy aktorskiej. Miał dużą wadę wzroku, bez okularów był prawie ślepy; w czasie spektaklu zdarzyło mu się pomylić drzwi na scenę z drzwiami do szafy, do której wszedł. Porzucił aktorstwo, przez pewien czas w Niemczech zajmował się byciem medium i seansami spirytystycznymi. Po powrocie do polski zajął się wyłącznie pisaniem, za co ostatecznie dostał Nagrodę Nobla.

Trudny charakter Stanisława Wyspiańskiego

Wyspiański słynął ze swojej szczerości i bezkompromisowości. Bohaterowie „Wesela” byli w pewnej mierze wzorowani na jego znajomych. Część z nich wyszła z premiery sztuki obrażona. Zdarzało mu się również w wypowiedziach obrażać osoby ze swojego otoczenia, na przykład Adama Asnyka. 

Stanisław Wyspiański malował też portrety. Potrafił jednak z góry odmawiać, jeśli nie uważał modela za godnego swojej pracy. Co więcej, jeśli miał płacone za obraz z góry, potrafił na początku zwrócić pieniądze i odmówić dalszej pracy.

Pomimo przebywania w towarzystwie artystów Młodej Polski, którzy lubili spędzać czas przy alkoholu, Wyspiański odmawiał picia napojów procentowych. Sięgał wtedy po kawę i napoje bezalkoholowe.

Charles Dickens – ciekawostki

Dickens słynął ze swojej słabości do pięknych kobiet. Zabiegał o ich uwagę, by po jej zdobyciu znudzić się dotychczasowym obiektem westchnień i przenieść swoją uwagę na kogoś innego. Dowiedziała o tym również jego żona, Catherine. Jakiś czas po ślubie pisarz nie dość, że stracił nią zainteresowanie, to zaczął również ją poniżać i traktować z pogardą. Ostatecznie, gdy ich najmłodsze dziecko było niemowlęciem, wyrzucił kobietę z domu. Ponadto Dickens niezdrowo fascynował się młodszą siostrą swojej żony. Gdy dziewczyna w wyniku pozornie nieszkodliwego wypadku zmarła w wieku piętnastu lat, pisarz oszalał z rozpaczy. Do końca życia nosił przy sobie jej pierścionek i pukiel włosów. Na podstawie tej historii powstała nominowana do nagrody Bookera książka „Dziewczyna w błękitnej sukience”. 

Posiadał kotkę, która podobno umiała wyczuwać zmęczenie pisarza i łapką gasiła świecę, gdy zbliżała się pora snu.