Everyman

Jedna z późniejszych powieści Philipa Rotha, która dotyka tematów starzenia się i odchodzenia, z niezwykłą delikatnością i uniwersalnością. Jest to książka przesiąknięta poczuciem straty i melancholii. Tytuł utworu został zaczerpnięty z piętnastowiecznego moralitetu.

Narracja rozpoczyna się od pogrzebu głównego bohatera, co stanowi punkt wyjścia do retrospektywnej podróży przez jego życie. Śledzimy losy Everymana, począwszy od jego pierwszego śmiertelnego doświadczenia na idyllicznej plaży w dzieciństwie, przez zmagania w małżeństwie i sukcesy zawodowe, aż po starość, kiedy musi żegnać kolejnych przyjaciół i zmagać się z niedoskonałościami starzejącego się ciała.

To właśnie to starzejące się ludzkie ciało - motyw często pojawiający się w twórczości Rotha - staje się centralnym punktem tej niespełna 170-stronicowej, lecz potężnej książki. Obrazuje ono nieunikniony porządek rzeczy, którego doświadcza każdy z nas, a który budzi zarówno lęk, jak i refleksję.

Bohater Rotha staje się współczesnym Everymanem, jego zwyczajne życie i przewidywalny koniec paradoksalnie czynią go uniwersalnym. Początkowo wspominany przez najbliższych, jego historię kontynuuje narrator, sam Roth, który pozostawia Czytelnika z gorzką refleksją ostateczną: "Uwolniony od istnienia, przeniósł się bezwiednie w krainę nigdzie. Tak jak się tego obawiał od samego początku".