Warsztat zakazanych książek

Lorentz Block, pracujący w warsztacie złotniczym swojego teścia, jest bez wątpienia fachowcem, ale od zawsze pragnął innej ścieżki zawodowej. Już w wieku 12 lat podjął próbę wstąpienia do skryptorium Nikolasa Fischera. Niestety, ze względu na swoją umiejętność pisania obiema rękami, usłyszał, że nie może zostać kopistą. Mimo to, książki nie przestały go fascynować. Pewnego dnia, zauważając odciśniętą w mokrym piasku literę, wpadł na innowacyjny pomysł odbijania liter na papierze. Wykorzystując swoją wiedzę z zakresu złotnictwa, metodą prób i błędów zaczął projektować formy do pierwszych czcionek. Pracował w ukryciu, w swoim domu, a jedynie jego córka, Erika, była świadkiem tych nocnych wysiłków. Wkrótce o projekcie Lorentza dowiaduje się zaprzyjaźniony księgarz Buchmann, a także nauczyciele i intelektualiści ze środowiska kolońskiego, którzy często spotykali się w jego księgarni.