Misia i jej mali pacjenci. Weterynarz z Lipowej Kliniki

Kiedy byłam mała dziewczynka, dorastałam w towarzystwie Luny, sporych rozmiarów owczarka Collie - często wybieraliśmy się na wycieczki za dom, gdzie płynęła niewielka górska rzeczka, a mój pies uwielbiam się w niej przeglądać i skakać przez kanał z rzeką ? Wtedy wydawało mi się, ze tak będzie już zawsze, dzieci nie rozumieją upływu czasu, dzień i noc potrafią być umowne i różnic się tylko słońcem lub księżycem na niebie ? Luna nie była psiakiem pierwszej młodości, przeciwnie - liczyła już sobie ponad dziesięć lat, kiedy pojawiłam się na świecie i dziś jestem wdzięczna, ze mogłam ja poznać, choć bardzo płakałam przez kilka kolejnych dni gdy odeszła i postanowiłam sobie wtedy, że zostanę weterynarzem ? Zycie potoczyło mi się jednak nieco inaczej, wciąż kocham zwierzęta, zawodowo jednak więcej do czynienia mam z ludźmi – wspomnienia o dawnych postanowieniach wróciły, gdy czytałam wczoraj wieczorem bajkę “Misia i jej pali pacjenci. Weterynarz z Lipowej Kliniki” - tytułowa dziewczynka liczy się osiem lat i rzuca się w oczy z daleka: rude włosy, rude piegi i wiecznie uśmiech na twarzy, a w pobliżu pies Popik, którego nasza mała bohaterka... doskonale rozumie, przecież zna mowę wszystkich zwierząt ? Z Popikiem czasem Misia miewa problemy, a tu pobiegnie gdzieś i nie wróci na obiad, a to znów wróci mały mokry i wszędzie trzeba po nim sprzątać, generalnie jednak to para idealnie dobrana, zwlaszcza, ze Popik często pomaga Misi w obowiązkach, gdy trzeba innym chorym zwierzątkom pomoc ? Misia może również liczyć na pomoc Dziadka Tadka, która bywa o tyle ważna, ze dziadek jest weterynarzem i często podpowiada Misi co akurat warto zrobić, aby zwierzątko ogrzać, nakarmić czy tez sprawić, aby przestało się bać ?  

Książeczki należące do serii “Misia i jej pali pacjenci” napisała Aniela Cholewińska-Szkolik – wcześniej nie miałam przyjemności kupować książek tej autorki, weszła ona na rynek wydawniczy dla dzieci relatywnie niedawno, ksiazeczki maja trzy-cztery lata i wśród najmłodszego pokolenia czytelników cieszą się wielkim powodzeniem ? Niedawno zapytałam córkę, za co tak lubi Misię i jej przygody, usłyszałam wtedy, ze Misia jest taka mądra i lubi się przytulać – to prawda, główna bohaterka serii miewa rozmaite perypetie, niektóre z nich bywają nawet ryzykowne, jednak Misia finalnie z kazdej opresji wychodzi cało wraz z wiernym Popikiem, który lubi myśleć o sobie, ze pilnuje dziewczynki, jednak w rzeczywistosci częściej jest na odwrót ?  
 

Komu warto polecić książki “Misia i jej mali pacjenci”? Na pewno dzieciom ciekawym świata, które lubią długie historie, maja przy tym szeroko otworzone usta i słuchają z wielkim przejęciem ? Wśród książek dla Ciebie popularne są tzn. “Wuszikiwanki” jak na przykład “Ulica Czereśniowa” gdzie na przestrzeni całej bajki nie pada ani jedno słowo i cała moc opowiadania zależy od wyobraźni rodzica - długi czas po nie sięgaliśmy, wydaja się idealnie trafiać do wyobraźni dzieci, które dopiero zaczynają świadomą przygodę z książkami. Na tym tle książka “Misia i jej pali pacjenci. Weterynarz z Lipowej Kliniki” to prawdziwa książka, licząca sobie 48 stron, podzielona na trzy opowiadania – każde przedstawia główną bohaterkę w towarzystwie innego zwierzątka, w międzyczasie zaś mamy okazje dowiedzieć się więcej o rodzinnej miejscowości Misi, jej psiaku, dziadku i rodzicach oraz samej dziewczynce – pierwsza część przygód w “lipowej Klinice” to doskonale wprowadzenie do serii dla dzieci, które kończą trzy, cztery latka i szukają bardziej wymagających treści, udanie łączących zabawę z nauką o otaczającym je świecie ?  

W niedziele wybraliśmy się z mężem i córką do Łazienek Karolewskich, gdzie jesień przyszła już na dobre – wszędzie widać było kolorowe liście, ludzie na głowach zaś mieli czapki i szaliki owinięte wokół głowy, tak przynajmniej ów spacer zapamiętała moja córka ? To jednak nie wszystko! Największą atrakcją były jak zwykle w parku... wiewiórki. Milenka uwielbia za nimi biegać, choć wiewiórki bywają szybsze i ani się obejrzymy wszyscy, już spoglądają na nas z gałęzi drzew ? Zbiegło się to w czasie z czytaniem na dobranoc książki “Misia i jej mali pacjenci. Weterynarz z Lipowej Kliniki”, gdzie tytułowa bohaterka ma okazje pomoc wiewiórce, która wypadła z dziupli... ta historia zapadła mojej córce tak mocno w pamięć, ze teraz na widok kazdej wiewiórki biegnie aby jej pomoc ?  
 
Aniela Cholewińska-Szkolik jak sama wspominała w wywiadach udzielanych przy okazji promocji jej serii “Misia i jej mali pacjenci” uwielbia chodzić na wycieczki do lasu, gdzie przyglądając się leśnemu życiu, dostrzega szereg inspiracji dla swoich opowieści. Autorka dużą uwagę przywiązuje do promocji określonych postaw wśród najmłodszych czytelników, gdzie poszanowanie dla lasu i jego mieszkańców wysuwa się na pierwszym miejscu. Nic zatem dziwnego, ze Aniela Cholewińska-Szkolik z powodzeniem przemyca ważne dla młodego człowieka prawda za pomocą małej, ośmioletniej dziewczynki, której tata zbudował na drzewie domek, a wlasciwie... Lipową klinikę ? O tym, ze jest to lecznica dla zwierząt dowiadujemy się w drugim opowiadaniu umieszczonym w książce, okazuje się bowiem, ze mała dziewczynka posiada niezwykły dar – potrafi rozmawiać ze zwierzętami! ? Jej rozmowy z psem Popikiem bywają niezwykle urocze i zabawne, podobnie zresztą jak poczucie odpowiedzialności u ośmiolatki, która najchętniej pomogłaby wszystkim zwierzątkom na świecie ? Oprócz wspomnianej wyżej wiewiórki, na kartach książki “Misia i jej mali pacjenci. Weterynarz z Lipowej Kliniki” pojawiają się m.in. potrzebujący pilnego opatrunku na skrzydełko wróbelek oraz pewien mocno osłabiony jeż, który nierozważnie chciał wybrać się na spacer z parku przez jezdnię, jednak Misia w porę go odratowała ?  

Za ilustrację do książki odpowiedzialna jest Agnieszka Filipowska – wspominam o tym, bo choć książki z tej serii cenimy w domu przede wszystkim za znakomite opowieści, uczące wrażliwości na piękno przyrody, to właśnie ilustracje szczególnie przykuły uwagę mojego dziecka, zakochanego szczególnie w postaci Popika ? “Misia i jej mali pacjenci” to seria dedykowana głownie dla dzieci lubiących bajki, chętnie je czytających lub o nich słuchających, książka liczy sobie bowiem blisko 50 stron – przygody Misi trwają w najlepsze ? Na uwagę zwraca równie dobra jakość ksiązek, papier jest śliski i błyszczący, a publikacje maja duży format, przez co łatwo je utrzymać nawet w maleńkich rączkach dziecka ?