Portret Doriana Graya

Niektóre książki mimo upływu lat nie tracą swojej wartości, a ich treść można dopasować do aktualnie panującego stanu. Jedną z takich książek jest ponadczasowy „Portret Doriana Graya” <br> <br> Książka opowiada o życiu tytułowego bohatera, który lekkomyślnie zaprzedaje własną duszę, na rzecz wiecznej młodości i piękna. Dorian stara się korzystać z życia jak tylko może; ulotne miłości, narcyzm w pełnej okazałości, fałsz i obłuda, a to wszystko ukryte za maską najpiękniejszego człowieka na świecie, jednak tylko on sam ma świadomość jak zgniłą duszę przedstawia tytułowy portret. <br> Niewątpliwie jest to powieść o upadku. Upadku młodego człowieka, zgubionego chęcią poklasku. Autor niesamowicie ukazuje czytelnikom wpływ jaki jedna osoba może wywrzeć na kolejne. Jak efekt motyla idąc od małej błahostki przechodzi w prawdziwą tragedię <br> <br> Język książki momentami bywa skomplikowany, w końcu to XIX wieczna powieść, jednakże dodaje on niesamowitego uroku. Gracja i takt wręcz otulają czytelnika na każdym kroku. Podczas lektury nie znajdziemy wartkiej akcji na każdej stronie, momentami bywa monotonnie i przydługie, nieistotne opisy są odczuwalne, ale cały zarys fabularny na tyle potrafi wciągnąć, że da się je przeboleć. <br> <br> Zdecydowanie nie jest to pozycja dla każdego. Mnogie filozoficzne wywody Lorda Henryka, zagubienie Bazylego czy tupet Doriana niejednokrotnie potrafią zirytować, lecz właśnie taki był zamysł autora. Ukazać szkaradność świata, w którym życie przelatuje przez palce i skupiamy się na rzeczach tak naprawdę najmniej istotnych. Z książki można wynieść niesamowicie wiele przemyśleń, ale trzeba się ich doszukiwać. Do mnie geniusz tej książki docierał bardzo powoli, a dopiero po dyskusji z bliską osobą byłam w stanie poszerzyć swój punkt widzenia. <br> <br> Dla mnie jest to pozycja na pewno do ponownego przeczytania, bo za drugim razem już człowiek będzie wiedział na czym się skupić bardziej, aby moje przemyślenia mogły popłynąć dalej. Uniwersalizm tej książki dobitnie mnie urzekł i jeśli lubicie motyw XIX-wiecznej Anglii, tajemnicy, morderstwa oraz ulotności ludzkiego życia to zachęcam do zagłębienia się w historię „Portretu Doriana Graya”