Na Zachodzie bez zmian

 Narratorem powieści „Na Zachodzie bez zmian”  jest dwudziestoletni Paul Bäumer. Młodego chłopaka cechuje ogromna wrażliwość na otaczający go świat. Razem z kolegami z klasy Paul zaciąga się do wojska. Olbrzymia presja społeczna i agitacja ze strony lokalnych autorytetów powoduje, że bohater książki Erich Maria Remarque wyrusza na front zachodni razem ze swoimi kolegami z klasy. Młodzi ludzie wykazują ogromny entuzjazm w obliczu wojny, kierowani patriotycznymi pobudkami, karmieni obietnicami chwały i bohaterstwa. Paul szybko odkrywa, że obraz wojny widzianej oczami żołnierzy zdecydowanie odbiega od tego, w jaki sposób konflikt był opisywany przez ludzi żyjących z dala od frontu. Wystrzały karabinów przerywają wybuchy artylerii, moździerzy i granatów, przeplatane krzykami rannych, którym nikt nie może udzielić ratunku. Kolejne dni wojny zbierają śmiertelne żniwo również wśród przyjaciół Paula. Mody chłopak dzień po dniu obserwuje, jak ludzie, z którymi wyruszył na wojnę, tracą życie. Z czasem w głowie głównego bohatera pojawiają się refleksje, związane z bezsensem toczonej wojny oraz nieuchronną śmiercią, której zapach czuje o każdej porze dnia i nocy. Paul widzi swoich wrogów z bliskiej odległości, nierzadko na odległość bagnetu. Młody chłopak odwiedza również m.in. lazaret, szpital polowy położony w okolicach frontu. Obcięte kończyny, urwane szczeki czy rozerwane gazem bojowym płuca nie odbierają Paulowi resztki nadziei, że kiedyś wróci do domu i rozpocznie życie, które stracił w okopach I Wojny Światowej.  

„Na Zachodzie bez zmian” to wstrząsający opis krwawego konfliktu, opisany przez człowieka, który brak aktywny udział w walkach i z bliska widział tragedię, jaka rozgrywała się między zwaśnionymi narodami. Erich Maria Remarque przedstawia w swojej powieści niezwykłe więzi i braterstwo broni młodych ludzi, rzuconych w wir działań wojennych. U progu swojej dorosłości młodzi mężczyźni poznają kolejne sposoby odbierania życia swoim wrogom. W okopach nawiązują się przyjaźnie pomiędzy ludźmi, których różni pochodzenie, wiek i wykształcenie. Łączy potrzeba przetrwania kolejnego dnia. Za wszelką cenę.  

Erich Maria Remarque: pisarz niemiecki, przedstawiciel tzw. straconego pokolenia. Zanim zdecydował się na pisarstwo, wykonywał m.in. zawód księgowego oraz organisty. Prace nad powieścią „Na Zachodzie bez zmian” rozpoczął w 1927 roku. Napisanie książki zajęło mu sześć tygodni. Brał udział w walkach toczonych w ramach I Wojny Światowej, swoje wspomnienia opisał z reporterską precyzją. W 1933 roku minister propagandy III Rzeszy, Joseph Goebbels, publicznie dokonał spalenia książki niemieckiego pisarza. Wkrótce potem, powieść „Na Zachodzie bez zmian” została zakazana w Niemczech. Antywojenny i mocno pacyfistyczny charakter powieści stanowił zagrożenie dla ambicji nazistów. Obecnie książka pozostaje świadectwem bezsensu wojny, obserwowanej oczami młodych ludzi, którzy nie rozumieli ani dlaczego walczą, ani w imię czego umierają.