Erich Maria Remarque - sylwetka autora

Erich Paul Remark, znany później jako Erich Maria Remarque, urodził się w Osnabrück. Jego rodzicami byli Peter Franz Remark i Anna Maria Stallknecht. W listopadzie 1922 roku zaczął używać imienia Maria, a dwa lata później przyjął nazwisko Remarque, co mógł wyjaśniać francuskim pochodzeniem przodków i ich trudnością w pisaniu. Edukację rozpoczął sześciolatkowi na lekcjach przykościelnych, po czym kontynuował ją w Johannisschule, gdzie wyróżniał się jako uczeń. Następnie podjął studia na Uniwersytecie w Münsterze. Już jako 16-latek zaczął pisać eseje, wiersze i pierwszą powieść, którą opublikował w 1920 roku jako „Dom marzeń” (Die Traumbude), lecz ta nie odniosła sukcesu.

W wieku 18 lat brał czynny udział w I wojnie światowej jako żołnierz, walcząc na froncie zachodnim w Belgii. Podczas bitwy pod Passchendaele został ciężko ranny i spędził 15 miesięcy w szpitalu, po czym wojna była już dla niego skończona. Po powrocie do cywila pracował w różnych zawodach, w tym jako nauczyciel na wsi, domokrążca, organista i dziennikarz. W 1925 roku poślubił Juttę Ilsę Zambonę, z którą miał burzliwy związek, ostatecznie poświęcając się, żeby ją ocalić przed prześladowaniami hitlerowskimi.

Remarque zdobył międzynarodową sławę swoją powieścią „Na Zachodzie bez zmian” (Im Westen nichts Neues), którą napisał w 1927 roku w zaledwie sześć tygodni. Książka przedstawia brutalną rzeczywistość wojny oczami młodego żołnierza i ukazuje losy straconego pokolenia. Pomimo początkowego wydania na łamach gazety, ostatecznie zostało opublikowane w styczniu 1929 roku. Filmowa adaptacja tej książki miała swoją premierę w Stanach Zjednoczonych w 1930 roku, ale w Niemczech szybko została zakazana pod naciskiem nazistów.

Przed represjami ze strony reżimu nazistowskiego, Remarque wyemigrował do Szwajcarii, gdzie kupił dom „Casa Monte Tabor” w Porto Ronco. Był także nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla w 1931 roku. Naziści jednak nie zrezygnowali z prób oczernienia go, fałszywie twierdząc, że Remarque pochodził z francuskich Żydów i obracając jego nazwisko jako „Kramer”.

W 1943 roku jego siostra, Elfriede Scholz, została skazana na śmierć przez nazistów, mimo że Remarque nie mógł uczynić nic, by ją uratować. Oprócz „Na Zachodzie bez zmian”, napisał również „Trzech towarzyszy” (Drei Kameraden) i „Łuk triumfalny” (Arch of Triumph), który zdobył szeroką popularność na całym świecie. W wyniku rosnącego ucisku w Europie, Remarque wyemigrował do Stanów Zjednoczonych w 1939 roku, gdzie osiedlił się i stał obywatelem.

W latach powojennych kontynuował twórczość, publikując takie dzieła jak „Iskra życia” (Der Funke Leben) i „Czas życia i czas śmierci” (Zeit zu leben und Zeit zu sterben). Znaczącym wydarzeniem w jego życiu osobistym było małżeństwo w 1958 roku z hollywoodzką aktorką Paulette Goddard. Po kilkunastu latach spędzonych za oceanem, wrócił do Szwajcarii, gdzie pisał kolejne książki. Zmarł 25 września 1970 roku w Locarno, a jego grób znajduje się w Porto Ronco w kantonie Ticino.