Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Formy rosyjskich imion własnych i ich użycie...
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
W tej pracy dokonano szczegółowej analizy nieformalnych formy rosyjskich imion własnych. Przy wykorzystaniu bogatego materiału językowego, omówiono cechy stylistyczne oraz sposób ich użycia. Skupiono się na identyfikacji różnych typów i rodzajów podstaw w kontekście ich częstotliwości oraz regularności występowania. Autorzy starali się rozwiązać problem dotyczący związków między strukturą pierwotnej formy a jej użyciem oraz możliwościami tworzenia jej pochodnych. Szczególną uwagę poświęcono klasyfikacji form podstawowych oraz niektórych pochodnych w ujęciu strukturalnym i funkcjonalnym. Omówione zostały także formacje sufiksalne i ich rola w procesie komunikacji, z uwzględnieniem emocjonalnej wartości przypisywanej konkretnym sufiksom. Przeprowadzona typologia uwzględniała relacje pomiędzy osobą nadającą imię, środowiskiem komunikacyjnym a obiektem określanym. Aneks zawiera listę najbardziej regularnych rosyjskich imion własnych, ich podstawowych pochodnych oraz zestawienie sufiksów wykorzystywanych w tworzeniu form nieformalnych. Pokazane są tu również przykłady gniazd słowotwórczych, w których organizują się te imiona wraz z pochodnymi. Publikacja jest skierowana głównie do rusycystów, ale może również zainteresować slawistów i polonistów.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
W tej pracy dokonano szczegółowej analizy nieformalnych formy rosyjskich imion własnych. Przy wykorzystaniu bogatego materiału językowego, omówiono cechy stylistyczne oraz sposób ich użycia. Skupiono się na identyfikacji różnych typów i rodzajów podstaw w kontekście ich częstotliwości oraz regularności występowania. Autorzy starali się rozwiązać problem dotyczący związków między strukturą pierwotnej formy a jej użyciem oraz możliwościami tworzenia jej pochodnych. Szczególną uwagę poświęcono klasyfikacji form podstawowych oraz niektórych pochodnych w ujęciu strukturalnym i funkcjonalnym. Omówione zostały także formacje sufiksalne i ich rola w procesie komunikacji, z uwzględnieniem emocjonalnej wartości przypisywanej konkretnym sufiksom. Przeprowadzona typologia uwzględniała relacje pomiędzy osobą nadającą imię, środowiskiem komunikacyjnym a obiektem określanym. Aneks zawiera listę najbardziej regularnych rosyjskich imion własnych, ich podstawowych pochodnych oraz zestawienie sufiksów wykorzystywanych w tworzeniu form nieformalnych. Pokazane są tu również przykłady gniazd słowotwórczych, w których organizują się te imiona wraz z pochodnymi. Publikacja jest skierowana głównie do rusycystów, ale może również zainteresować slawistów i polonistów.
