Bez opamiętania

Trzydziestoletnia Ester Nilsson, intelektualistka, dokładnie wie, czego oczekuje od życia. Jest kobietą pragmatyczną, niewierzącą w przesądy, która żyje w harmonijnej relacji z partnerem o zbliżonych poglądach. Ich związek charakteryzuje się stabilnością, choć może brak w nim wielkich emocji, to jednak i napięć brak. Niespodziewanie jednak, Ester ulega urokowi miłości. Z osoby dojrzałej, która potrafi panować nad emocjami, staje się niemal nastolatką pełną marzeń, starającą się znaleźć jakikolwiek powód, by znów spotkać ukochanego, nie ujawniając zbytnio swych zamiarów. Im bardziej ona stara się zbliżyć, tym bardziej on wydaje się być poza zasięgiem.

Lena Andersson, autorka, potrafi wnikliwie analizować sytuacje, które dotyczą nie tylko osób zranionych w miłości. Według niej, miłość ma niewiele wspólnego z wolnością i równością, a uczucie bycia niechcianym bliskie jest upokorzeniu. Ostrzega, by unikać ludzi pozbawionych moralności i odpowiedzialności, gdyż w związku brak tych cech po jednej stronie prowadzi do katastrofy. Książka napisana jest ze znakomitą precyzją, z językiem bogatym, ale klarownym, pełnym ironii, która bywa złośliwa, lecz zawsze z poczuciem humoru. Każda obserwacja autorki zawarta w zwięzłych zdaniach dostarcza głębokich refleksji, a jej celne wnioski pozostają w pamięci na długo.