Zoja

Nie pamiętam jak trafiłam na tę książkę, ale historyczna sceneria imperialnej Rosji i rosyjskiej rewolucji, pierwsza wojna światowa w Paryżu, a następnie Nowy Jork w latach dwudziestych XX wieku sprawiły, że odniosłam wrażenie, że ta historia zabierze mnie w niezłą przygodę, sami powiedzcie jak wiele interesujących podróżniczych destynacji wymieniłam na wstępie! Oto historia lat dwudziestych ubiegłego wieku w USA... czyli szybkich samochodów, futer, bajecznych domów... wygód i kawiarnianego towarzystwa - błyszczącego świata, który rozpadł się bez ostrzeżenia [pod wpływem krachu na giełdzie. Oto historia Wielkiego Kryzysu... gorzkiej walki o przetrwanie w obliczu przeciwności losu i jedynej nadziei: przetrwania.
Wtedy moja ciotka, która mało czyta książek zauważyła tę powieść i zaczęła mówić o tym jak dobry jest autor i będę szczera, wtedy właśnie zaczęły się moje pierwsze przemyślenia co do przeczytania tej książki. Ale mimo to zabrałam się do czytania z otwartym umysłem. Zoya Ossupov młoda szlachcianka druga kuzynka samego cara, wiedzie życie w luksusie i mieszka w Petersburgu. Kiedy wybucha rewolucja, babcia Zoi wraz z dziewczynką ucieka z kraju. Straciwszy ojca, matkę i starszego brata w ciągu zaledwie kilku dni i martwiąc się o bezpieczeństwo swoich kuzynów którzy zostali umieszczeni w areszcie domowym przez rewolucjonistów, Zoja musi ułożyć sobie życie na nowo w Paryżu z babcią i jednym lojalnym służącym, który przybył z nimi. Wbrew wyraźnym życzeniom swojej dostojnej babki, Zoja zgłasza się na przesłuchanie do Ballet Russe i zaczyna utrzymywać swoją małą rodzinę jako baletnica. Jedyne inne pieniądze jakie mają to marne grosze jakie mogą uzyskać ze sprzedaży rodzinnych pamiątek na rynku już zalanym rosyjskimi skarbami. Zoja odrzuca starszego rosyjskiego księcia i młodego lokatora z którym babcia próbuje ją zeswatać. Jej babcia chce by była bezpieczna, Zoja natomiast chce wyjść za mąż z miłości. Zakochuje się w amerykańskim oficerze, ale ten jest na tyle stary, że mógłby być jej ojcem i uważa, że lepiej jej będzie bez niego. Dopiero pod koniec pierwszej wojny światowej on uświadamia sobie, że nie mogą walczyć ze swoim uczuciem. Jest szczęśliwa aż do katastrofy na Wall Street kiedy to nagle owdowieje z dwójką małych dzieci na utrzymaniu. Po raz kolejny gotowość Zoi do ciężkiej pracy sprawia, że w ciągu kilku lat czuje się bezpiecznie i komfortowo, a w końcu udaje jej się nawet ponownie znaleźć miłość. Nadchodzi druga wojna światowa i zarówno nowy mąż jak i syn są zdeterminowani by walczyć za swój kraj. Czy kolejny konflikt będzie ją kosztował utratę ludzi których kocha? Kiedy zaczęłam czytać tę książkę szczerze myślałam, że będzie o niesamowitej baletnicy, której udało się przejść przez wszystkie życiowe zmagania i nieszczęścia z baletem tuż u jej boku, pomagając jej przejść przez każdą trudność z którą się zmierzyła.
Zamiast tego czytałam o Zoi tej wspaniałej, pięknej, młodej kobiecie, pełnej miłości, życia i marzeń! Miłości do całej swojej rodziny i do baletu, który kocha ponad wszystko na kartach tej powieści! I marzeń, tak wielu wspaniałych i szczęśliwych marzeń o jej przyszłości..... Danielle Steele udało się stworzyć idealną tragedię wykorzystując historię na swoją korzyść i urealniając ją po raz kolejny w oczach czytelnika swoimi plastycznymi obrazami ukrytymi miedzy słowami.
Płakałam w kilu momentach tej powieści, ale kiedy dotarłam do dalszych rozdziałów nie mogłam przestać płakać w ogóle! To był mój punkt załamania jedna śmierć, która absolutnie mnie zniszczyła. literacko, dla takich wzruszeń właśnie sięgam po książki tej autorki;-)

Szczerze mówiąc byłam dość sceptycznie nastawiona do sięgnięcia po książkę Danielle Steele, ponieważ miałam wrażenie, że pisze ona ckliwe romanse za którymi nie przepadam. Tak więc zaczęłam "Zoję" z takim nastawieniem i byłam mile zaskoczona. Czy jest tam romans? Tak... ale jest też historia, jest też wiele innych rzeczy poza romansem... Skończyło się na tym, że polubiłam ją o wiele bardziej niż myślałam. To fascynująca historia z wieloma wzlotami i upadkami w życiu, na przemian w bogactwie i biedzie kiedy Zoja walczy o przetrwanie po ucieczce z Petersburga w czasie rewolucji. Za każdym razem, gdy odkładałam tę książkę nie mogłam się doczekać by do niej wrócić i dowiedzieć się co wydarzyło się dalej w jej niezwykłym życiu.
Na tle rewolucji rosyjskiej i I wojny światowej w Europie Zoja młoda kuzynka cara ucieka z Petersburga do Paryża w poszukiwaniu bezpieczeństwa. Jej świat zmienia się na zawsze, dziewczyna stawia czoła ciężkim czasom i dołącza do Ballet Russe w Paryżu aby utrzymać rodzinę. Odnosząc sukces w balecie, Zoja przenosi się do nowego, pełnego blasku życia w Nowym Jorku. Łatwe życie trwa jednak zbyt krótko, ponieważ nadchodzi kryzys, a ona znów traci wszystko. Kariera i mężczyzna, którego poznaje w jej trakcie ostatecznie ją ratują, a ona sama odbudowuje swoje życie w latach wojny i później. I to właśnie jej rodzina staje się dla niej wszystkim. Od szalonych lat dwudziestych po lata osiemdziesiąte Zoja pozostaje niezwykłą i pełną ducha kobietą, której dziedzictwo będzie żyło dalej.
Zacznijmy od bohaterów. Uwielbiałam większość postaci! Było kilku, a szczególnie jeden za którym nie przepadałam. Co również mnie denerwowało to fakt, że każdy mężczyzna, którego spotkała Zoja był w niej zakochany. Po pewnym czasie zrobiło się to nieco śmieszne. A Fabuła? Czasami miałam wrażenie że fabuła była nieco powolna, ale tak działało dla tej konkretnej historii. Jedynym powodem dla którego odcięłam pół gwiazdki było to, że czułam, że to było trochę tam i z powrotem i historia zaczęła się powtarzać. na przestrzeni kolejnych stron Bohaterka przechodziła od bycia bogatą do biednej więcej niż raz w powieści;-)

Ogólnie rzecz biorąc polecam każdemu, kto kocha fikcję osadzoną w historii!

Nie pamiętam jak trafiłam na tę książkę, ale historyczna sceneria imperialnej Rosji i rosyjskiej rewolucji, pierwsza wojna światowa w Paryżu, a następnie Nowy Jork w latach dwudziestych XX wieku sprawiły, że odniosłam wrażenie, że ta historia zabierze mnie w niezłą przygodę, sami powiedzcie jak wiele interesujących podróżniczych destynacji wymieniłam na wstępie! Oto historia lat dwudziestych ubiegłego wieku w USA... czyli szybkich samochodów, futer, bajecznych domów... wygód i kawiarnianego towarzystwa - błyszczącego świata, który rozpadł się bez ostrzeżenia [pod wpływem krachu na giełdzie. Oto historia Wielkiego Kryzysu... gorzkiej walki o przetrwanie w obliczu przeciwności losu i jedynej nadziei: przetrwania.
Wtedy moja ciotka, która mało czyta książek zauważyła tę powieść i zaczęła mówić o tym jak dobry jest autor i będę szczera, wtedy właśnie zaczęły się moje pierwsze przemyślenia co do przeczytania tej książki. Ale mimo to zabrałam się do czytania z otwartym umysłem. Zoya Ossupov młoda szlachcianka druga kuzynka samego cara, wiedzie życie w luksusie i mieszka w Petersburgu. Kiedy wybucha rewolucja, babcia Zoi wraz z dziewczynką ucieka z kraju. Straciwszy ojca, matkę i starszego brata w ciągu zaledwie kilku dni i martwiąc się o bezpieczeństwo swoich kuzynów którzy zostali umieszczeni w areszcie domowym przez rewolucjonistów, Zoja musi ułożyć sobie życie na nowo w Paryżu z babcią i jednym lojalnym służącym, który przybył z nimi. Wbrew wyraźnym życzeniom swojej dostojnej babki, Zoja zgłasza się na przesłuchanie do Ballet Russe i zaczyna utrzymywać swoją małą rodzinę jako baletnica. Jedyne inne pieniądze jakie mają to marne grosze jakie mogą uzyskać ze sprzedaży rodzinnych pamiątek na rynku już zalanym rosyjskimi skarbami. Zoja odrzuca starszego rosyjskiego księcia i młodego lokatora z którym babcia próbuje ją zeswatać. Jej babcia chce by była bezpieczna, Zoja natomiast chce wyjść za mąż z miłości. Zakochuje się w amerykańskim oficerze, ale ten jest na tyle stary, że mógłby być jej ojcem i uważa, że lepiej jej będzie bez niego. Dopiero pod koniec pierwszej wojny światowej on uświadamia sobie, że nie mogą walczyć ze swoim uczuciem. Jest szczęśliwa aż do katastrofy na Wall Street kiedy to nagle owdowieje z dwójką małych dzieci na utrzymaniu. Po raz kolejny gotowość Zoi do ciężkiej pracy sprawia, że w ciągu kilku lat czuje się bezpiecznie i komfortowo, a w końcu udaje jej się nawet ponownie znaleźć miłość. Nadchodzi druga wojna światowa i zarówno nowy mąż jak i syn są zdeterminowani by walczyć za swój kraj. Czy kolejny konflikt będzie ją kosztował utratę ludzi których kocha? Kiedy zaczęłam czytać tę książkę szczerze myślałam, że będzie o niesamowitej baletnicy, której udało się przejść przez wszystkie życiowe zmagania i nieszczęścia z baletem tuż u jej boku, pomagając jej przejść przez każdą trudność z którą się zmierzyła.
Zamiast tego czytałam o Zoi tej wspaniałej, pięknej, młodej kobiecie, pełnej miłości, życia i marzeń! Miłości do całej swojej rodziny i do baletu, który kocha ponad wszystko na kartach tej powieści! I marzeń, tak wielu wspaniałych i szczęśliwych marzeń o jej przyszłości..... Danielle Steele udało się stworzyć idealną tragedię wykorzystując historię na swoją korzyść i urealniając ją po raz kolejny w oczach czytelnika swoimi plastycznymi obrazami ukrytymi miedzy słowami.
Płakałam w kilu momentach tej powieści, ale kiedy dotarłam do dalszych rozdziałów nie mogłam przestać płakać w ogóle! To był mój punkt załamania jedna śmierć, która absolutnie mnie zniszczyła. literacko, dla takich wzruszeń właśnie sięgam po książki tej autorki;-)

Szczerze mówiąc byłam dość sceptycznie nastawiona do sięgnięcia po książkę Danielle Steele, ponieważ miałam wrażenie, że pisze ona ckliwe romanse za którymi nie przepadam. Tak więc zaczęłam "Zoję" z takim nastawieniem i byłam mile zaskoczona. Czy jest tam romans? Tak... ale jest też historia, jest też wiele innych rzeczy poza romansem... Skończyło się na tym, że polubiłam ją o wiele bardziej niż myślałam. To fascynująca historia z wieloma wzlotami i upadkami w życiu, na przemian w bogactwie i biedzie kiedy Zoja walczy o przetrwanie po ucieczce z Petersburga w czasie rewolucji. Za każdym razem, gdy odkładałam tę książkę nie mogłam się doczekać by do niej wrócić i dowiedzieć się co wydarzyło się dalej w jej niezwykłym życiu.
Na tle rewolucji rosyjskiej i I wojny światowej w Europie Zoja młoda kuzynka cara ucieka z Petersburga do Paryża w poszukiwaniu bezpieczeństwa. Jej świat zmienia się na zawsze, dziewczyna stawia czoła ciężkim czasom i dołącza do Ballet Russe w Paryżu aby utrzymać rodzinę. Odnosząc sukces w balecie, Zoja przenosi się do nowego, pełnego blasku życia w Nowym Jorku. Łatwe życie trwa jednak zbyt krótko, ponieważ nadchodzi kryzys, a ona znów traci wszystko. Kariera i mężczyzna, którego poznaje w jej trakcie ostatecznie ją ratują, a ona sama odbudowuje swoje życie w latach wojny i później. I to właśnie jej rodzina staje się dla niej wszystkim. Od szalonych lat dwudziestych po lata osiemdziesiąte Zoja pozostaje niezwykłą i pełną ducha kobietą, której dziedzictwo będzie żyło dalej.
Zacznijmy od bohaterów. Uwielbiałam większość postaci! Było kilku, a szczególnie jeden za którym nie przepadałam. Co również mnie denerwowało to fakt, że każdy mężczyzna, którego spotkała Zoja był w niej zakochany. Po pewnym czasie zrobiło się to nieco śmieszne. A Fabuła? Czasami miałam wrażenie że fabuła była nieco powolna, ale tak działało dla tej konkretnej historii. Jedynym powodem dla którego odcięłam pół gwiazdki było to, że czułam, że to było trochę tam i z powrotem i historia zaczęła się powtarzać. na przestrzeni kolejnych stron Bohaterka przechodziła od bycia bogatą do biednej więcej niż raz w powieści;-)

Ogólnie rzecz biorąc polecam każdemu, kto kocha fikcję osadzoną w historii!