Więzień ratusza

Na warszawskim fotelu prezydenckim Rafał Trzaskowski niebawem zakończy swoją epokę, co staje się faktem bez względu na wynik wyborów prezydenckich w 2025 roku. Jego czas w ratuszu mówi wiele o politycznym charakterze Trzaskowskiego i jego ambicjach. Warszawa była dla niego narzędziem, które wykorzystywał w dążeniu do głównej sceny politycznej kraju, widzianym jako odskocznia do wyższych aspiracji, w tym marzenia o prezydenturze Polski. Rozmawiając z osobami, które znały go jeszcze z czasów nauki w liceum, przez studia, aż do współpracy w ratuszu, a także z warszawskimi aktywistami i członkami Platformy Obywatelskiej, można usłyszeć, że stołeczne rządy były dla niego bardziej politycznym wyzwaniem niż misją. Wśród jego znajomych oraz polityków krąży opinia, że miasto było dla Trzaskowskiego politycznym więzieniem, z którego pragnął się jak najszybciej uwolnić. Interesujące pytanie, kto faktycznie rządził Warszawą, jakie były jego relacje z lokalną Platformą Obywatelską oraz osobistymi mentorami jak Donald Tusk? Dwie kadencje w stołecznym ratuszu mogą być zapisane w historii pod jednym, konkretnym symbolem, ale to także opowieść o kulisach kariery jednego z czołowych krajowych polityków, który śmiało stawiał kroki na drodze do najważniejszych stanowisk w Polsce. Ta historia odkrywa, kim naprawdę jest Rafał Trzaskowski i kto stoi za jego decyzjami na drodze do politycznego szczytu.