Wiara, zwątpienie, fanatyzm. Czy trzeba w coś wierzyć?

Co powoduje, że dzielimy się na różne grupy, sprawiając, że niektórych postrzegamy jako "przynależących", a innych jako "przeciwników"? Jakie czynniki religijne, społeczne, polityczne czy ekonomiczne ustawiają nas po przeciwnych stronach, tworząc z jednych fanatyków, a z innych ofiary?

Osho skupia swoją uwagę na psychice człowieka i naszej świadomości, aby zrozumieć, dlaczego mamy potrzebę wiary, przynależności do grup, czy poszukiwania autorytetów. Wskazuje na mnogość religii, ideologii i wierzeń, podkreślając jedność niewiary – brak przypisania jej do konkretnych systemów religijnych. Dla Osho prawdziwa religijność nie wymaga ani skomplikowanych wierzeń, ani wzniosłych deklaracji. Jest czymś, czego się doświadcza, niezależnie od tego, czy jesteś wierzący czy nie. To właśnie religijność, a nie sama religia, może uchronić jednostkę przed fanatyzmem.

Wiara, jak twierdzi Osho, nie jest prawdą. To jedynie sposób myślenia o prawdzie, ponieważ prawda nie znajduje się w słowach, książkach ani doktrynach. Ktoś, kto ślepo wierzy, przypomina osobę, która czyta książkę kucharską, oczekując zaspokojenia głodu, lecz nadal pozostaje głodny.

Osho, pochodzący z Indii charyzmatyczny nauczyciel duchowy, jest znanym mówcą, który swobodnie łączy wschodnie tradycje mistyczne z zachodnią psychoterapią. Jego nauki skupiają się nie tylko na indywidualnym poszukiwaniu sensu, ale także na najważniejszych problemach społecznych i politycznych.