Vade-mecum i pozostałe wiersze z lat 1865–1883

Nie pochlebiaj Cieniowi! o! Ulissie szlachetny, Laerta synu, który bardziej wolałbym być pachołkiem ostatniego z wyrobników niż władcą nad narodami umarłych. Fragment ten przypomina, jak ważne jest, by wielopokoleniowe prace nad kanonicznym wydaniem dzieł Norwida były kontynuowane. Warto przybliżyć jedną z najcenniejszych skarbów tej literackiej spuścizny szerszej publiczności, szczególnie teraz, gdy poezja Norwida zostaje szczęśliwie przywrócona kulturze narodowej. Zawężenie ram czytelniczych wymusza pewne kompromisy w komentarzach, ograniczając szczegółową dokumentację historii tekstu. Niemniej jednak, choć analizy tekstologiczne mogą się różnić od odbioru przez czytelnika, udostępnianie tych dzieł służy popularyzacji i lepszemu zrozumieniu twórczości tego wybitnego poety.