Szóstka wron. Tom 1

Jak zacząć tę recenzję? Jak ująć w słowa to, jak bardzo pokochałam tych bohaterów i tę książkę? Jak mam spisać te wszystkie liczne uczucia? I co najważniejsze, jak mam żyć z tym bólem?

Kiedy pierwszy raz przeczytałam o "Szóstce wron" pomyślałam, że będzie to fajna lektura. Jedna z tych książek, które łatwo się czyta. Spodziewałam się, że przeczytam historię, która będzie w stanie mnie zachwycić. Historię, która spodobałaby mi się i którą sklasyfikowałabym jako intrygującą.

Nie byłam przygotowana na to, że zakocham się w tych wszystkich pięknych bohaterach, a już na pewno nie tego, że ich życie i historie tak bardzo na mnie wpłyną. Każda z tych sześciu osób poruszyła moje serce i wiem, że "Szóstka wron" faktycznie ma być opowieścią o niebezpiecznym hejcie i przygodzie. Dla mnie to było jednak coś więcej. To była opowieść o życiu, nienawiści i wyborach, których dokonujemy. To była opowieść o ludziach i doświadczeniach, które nas kształtują. Ale przede wszystkim był to sekretny i subtelny hołd dla miłości.

Fabuła:

Kaz Brekker to przestępczy geniusz i przywódca gangu Szumowin, jednego z wielu gangów, które żyją na terytorium Baryłki w Ketterdamie. Pewnego dnia jeden z lokalnych kupców oferuje mu nieprzyzwoitą sumę pieniędzy, w zamian za uwolnienie pewnego naukowca z Lodowego Dworu - niezdobytej twierdzy wojskowej. Aby wykonać to zadanie Kaz potrzebuje ludzi - ambitnych, niebezpiecznych i niemających nic do stracenia, bowiem porażka grozi śmiercią. 

To jest ten moment, w którym pozwalam sobie poinformować, że sekcja dotycząca bohaterów będzie pełna spoilerów. Tak więc mamy sześcioro niebezpiecznych wyrzutków.

Kaz jest genialnym przywódcą załogi, znanym również jako "Brudnoręki". Po przeczytaniu drugiego rozdziału byłam już zakochana w jego ostrym, intrygującym i inteligentnym umyśle. Uwielbiam bohaterów, którzy są napędzani i mają jakąś wewnętrzną siłę, a Kaz zdecydowanie mnie nie zawiódł. Jest silny, ale jednocześnie wrażliwy, kiedy czytałam o jego przeszłości, jak bardzo walczył, naprawde było mi go żal. 

Inej znana również jako “Zjawa”. Bardzo lubiłam tę odważną i spokojną dziewczynę. Była niesamowita i biorąc pod uwagę jej przeszłość, podziwiałam jej siłę. Tak jak Kaz ona również miała swoje tajemnice, którymi nie chciała się dzielić i gdy tylko natknęła się na Tante Heleen byłam w stanie dosłownie posmakować jej strachu. Czytanie o tym, przez co przeszła i co się z nią stało było bolesne, ale jednocześnie jej odwaga mnie poraziła. Ta krucha dziewczynka, która była kiedyś jedną z wielu poddanych Tante Heleen, mimo że jest tak młoda i mała, to nadal jest śmiertelną bronią, która jest w stanie zabić nawet najsilniejszego mężczyznę. 

Matthias jest ogromnym, nienawistnym i bezlitosnym brutalem. Mogłam zrozumieć dlaczego był tak zły na Ninę i co wiązało go z jego ludem, ale czasami chciałam po prostu potrząsnąć nim za jego głupotę! Na początku książki był nieświadomy swoich wad, ale im bardziej go poznawałam tym bardziej widziałam dlaczego Nina się w nim zakochała. On jest jednym z tych mężczyzn, którzy mają twardą skorupę i miękkie wnętrze i nawet jeśli ma swoje wady, zawsze starał się robić to, co należy. Myślę, że jego głównym problemem było to, że był indoktrynowany do nienawiści do Griszy od bardzo młodego wieku i dla mnie jego walka, aby przezwyciężyć swoje uprzedzenia była widoczna w każdym zdaniu i linii.

Nina jest griszą, trenowała w Małym Pałacu, aby zostać ciałobójczynią. Jest współczująca, kochana i zadziorna, od razu ją za to pokochałam. Nigdy nie boi się powiedzieć co myśli i jest lojalna do upadłego. Uwielbiam ją za to, że jest tak namiętna i było mi smutno, gdy Matthias odrzucił ją na początku. Sądząc po tym, co czytam o tym świecie być jedną z Griszy nie jest łatwo, ale Nina mimo wszystko zawsze potrafiła postawić na swoim!

Jesper zwany też “Strzelcem” jest zarozumiałym, sarkastycznym i bystrym cwaniakiem z grupy i jego komentarze zawsze mnie śmieszyły. Uwielbiam sposób w jaki próbował rozładować napięcie i jak działał jako bufor pomiędzy wszystkimi tymi różnymi postaciami. Jestem prawie pewna, że gdyby załoga nie miała strzelca wyborowego, mogliby w jednej chwili rzucić się sobie do gardeł i jestem naprawdę wdzięczna Bardugo, że dodała go do załogi. Myślę, że pewnego dnia jego niezliczone przywary wpędzą go w głębokie kłopoty i naprawdę mam nadzieję, że w kolejnej książce poznamy go jeszcze lepiej.

Wylan - ten chłopak był najsłodszy ze wszystkich ! Jest uroczy i niewinny, od razu się w nim zakochałam i już boję się dowiedzieć więcej o jego przeszłości. Relacje z jego ojcem były więcej niż napięte i jestem przekonana, że wydarzyło się coś złego, co spowodowało jego wyprowadzkę z domu ojca. Kiedy dowiedziałam się, że jest analfabetą i że jego wredny ojciec wyśmiewa go tym, łzy same pociekły mi po policzku.

Miałam nadzieję, że ten cały szum na “Szóstkę Wron” będzie prawdziwy, ale to co wyszło spod pióra Leigh Bardugo jest niesamowite: fabuła, postacie, budowanie świata, styl. Trudno mi sobie wyobrazić, że “Szóstka Wron” kiedykolwiek otrzyma krytyczną recenzję od czytelnika o jakimkolwiek guście. Niekończąca się intryga Kaza Brekkera, wspierana przez najbardziej wyjątkową załogę, jaką można sobie wyobrazić, rozwija jedną z najbardziej zabawnych i oryginalnych historii, jakie kiedykolwiek czytałam.

“Szóstka wron” zawsze będzie mi przypominać, że literatura to namacalny, zniewalający rodzaj magii, a ta książka to nic innego jak arcydzieło. Bo ta powieść ma wszystko: kontrowersyjne postacie, chwile grozy, sprytny humor i przezabawny sarkazm, absolutnie trzymającą w napięciu fabułę, porywającą tajemnicę, podstęp, władzę, niemożliwe napady, intensywną akcję i niesamowity romans.

Bardugo od samego początku wrzuca czytelnika w główny wątek i utrzymuje go przez cały czas, nawet gdy skupia się na pracy nad postaciami. Fabuła jest niesamowicie wciągająca, z tak wieloma zwrotami akcji, że trudno odłożyć książkę. Powieść skupia się na grach umysłowych i sprytnej intrydze. Jest tu również odrobina magii, uzupełniona o nieco mroczną atmosferę, aby uczynić wszystko jeszcze bardziej rozrywkowym.

Piękno tej powieści tkwi w bohaterach. Uwielbiam sposób, w jaki Leigh konstruuje moralnie kontrowersyjne postacie i pozostawia czytelnikowi możliwość wyrobienia sobie o nich własnej opinii. “Szóstka wron” ma wspaniale przedstawione, czysto szare postacie, które zmuszają czytelnika do głębokich przemyśleń. Nie ma tu bohaterów: są tylko realistyczne, niemoralne czarne charaktery, ale sam fakt, że wszystkie te postacie są problematyczne sprawia, że są jeszcze bardziej ludzkie i łatwiej się do nich odnieść. Każda z postaci wzrasta, rozwija się, wnosi swoje własne zróżnicowane i interesujące cechy fabularne, które pomagają poruszać się po fabule. Każdy jest innej rasy, innego pochodzenia i każdy ma garść niesamowitych, różnych aspektów, które będą cię nieustannie zaskakiwać. Każdy z nich jest na swój sposób wyjątkowy, ma swoją smutną historię, trudną przeszłość. Ale pod maskami cwaniactwa, arogancji, nieufności skrywa serce. Mogę śmiało powiedzieć, że każdy z tej niesamowitej szóstki zdobył moje serce. 

Kaz jest najbardziej manipulacyjnym, okropnym, moralnie czarnym protagonistą, o jakim kiedykolwiek czytałam. Jest absolutnie antybohaterem; tak, jest na misji ratowania świata, ale czy zależy mu na ratowaniu świata? Zależy mu na zdobyciu swojej nagrody. Mimo to udaje mu się być złożoną, wymiarową postacią, której autentycznie zależy na tym, by jego przyjaciele nie zginęli (choć nigdy by się do tego nie przyznał).

Inej jest członkiem gangu, ale desperacko pragnie czynić dobro i wyzwolić niewolników takich jak ona. Przeszła przez piekło i wyszła z niego silna i opanowana. Jest cicha, ale nieustępliwa, nieśmiała, delikatna i czasami życzliwa, ale śmiertelnie niebezpieczna; racjonalna i mądra, ale nie pozbawiona własnych przekonań.

Jesper jest niesamowitym strzelcem wyborowym, który uwielbia hazard, dowcipny, bystry i zarozumiały, a przy tym niesamowicie sympatyczny. Lubi żyć na krawędzi, jest świadomy bólu, jaki sprawiły mu jego własne działania, i stara się go przepracować. Jest pewny siebie, odważny, pyskaty, ma świetne poczucie humoru i jest bardzo lojalnym przyjacielem.

Nina jest przezabawna, idealistyczna i sprytna, piękna i czarująca, potrafi przejść od flirtu do wygłaszania przemówień w ciągu dziesięciu sekund. Jest wspaniałą postacią, jest szczera, życzliwa, odważna, przebojowa, lojalna wobec przyjaciół i pozytywna pomimo wszystkiego, co ją spotkało. Jest też jedną z najbardziej złych postaci w historii.

Wylan opuścił dom rodzinny, po tym jak doznawał ciągłych obelg i upokorzeń ze strony swojego ojca. Po pewnym czasie wstąpił do gangu Szumowin. Jednak w porównaniu do pozostałej załogi prowadził dość uprzywilejowane życie. Dołączył do zespołu ze względu na jego wiedzę na temat wybuchów i wykorzystanie go jako zakładnika w negocjowaniu nagrody.

Matthias jest szczerze mówiąc moim najmniej ulubionym bohaterem. Poznajemy go jako brutalnego i bezlitosnego żądnego zemsty mężczyznę. Jest zadziorny, pełen honoru i patriotyzmu, a jednocześnie nieustannie przepełnia go wstręt do samego siebie za to, że zdradził swój kraj. Jest ponury i honorowy. Ostatecznie stał się kluczowym członkiem w podróży.

Bardzo podobało mi się to, jak leigh wplata przeszłość i teraźniejszość każdej z postaci płynnie w historię. Retrospekcje przeszłych wydarzeń są dobrze rozmieszczone i nie dostrzega się przerwy w fabule. W rzeczywistości dają czytelnikowi wgląd w historię bohaterów i wzmacniają rozgrywające się sceny.

Pięć solidnych gwiazdek. Ta książka wciągnęła mnie od początku, do tego stopnia, że wiedziałam, że będzie moją ulubioną, zanim byłam w połowie. Tutaj Leigh Bardugo integruje kreatywną fabułę, ciekawe i moralnie szare postacie, dynamikę grupy, świetny styl pisania i kilka naprawdę, naprawdę pierwszorzędnych wątków romansowych. Ta seria naprawdę jest moją ulubioną serią fantasy wszech czasów. Nie ma żadnej konkurencji.