Sen Azrila

W "Śnie Azrila" Juliana Stryjkowskiego, autor kontynuuje swoją charakterystyczną technikę budowania narracji, wcześniej widoczną w "Głosach w ciemności" i "Austerii". Stryjkowski konstruuje galicyjską opowieść, opierając się na biblijnych cytatach oraz rabinicznych komentarzach, co pozwala mu na tworzenie bogatych i wielowarstwowych skojarzeń. W jego literackim przetworzeniu biblijnej historii Abrahama, autor swobodnie łączy różne plany czasowe i reinterpretując tradycyjne teksty, nadaje im nowe znaczenia.

Opowieść o Azrilu rozwija się na dwóch płaszczyznach. W ramach ziemskich wydarzeń, bohater uznaje swoje życie za część większej, biblijnej narracji, identyfikując się z patriarchą Abrahamem. Podobnie jak Abraham, Azril nawiązuje relację z nieżydowską służącą, co rodzi pytania o tożsamość i dziedzictwo jego syna. W przeciwieństwie do Abrahama, który miał Izaaka, Azril nie posiada męskiego potomka z prawego łoża, co nadaje nowy wymiar jego osobistej historii. Ten wątek pozwala czytelnikowi zgłębić rozważania na temat prawowitości i spuścizny, jednocześnie podkreślając różnice między biblijnym patriarchą a Azrilem.

Z tych elementów Julian Stryjkowski tworzy unikatową narrację, która angażuje czytelnika zarówno emocjonalnie, jak i intelektualnie.