Poważny i nieromantyczna

"Poważny i nieromantyczna" opowiada historię Florence Day, ghostwriterki bestsellerowych romansów, która po osobistych przejściach traci wiarę w miłość. Jej życie komplikuje się jeszcze bardziej, gdy musi wrócić do rodzinnego miasta po śmierci ojca, a na jej drodze pojawia się tajemniczy duch.

Autorka zgrabnie łączy elementy nadprzyrodzone z codziennością, tworząc atmosferę magicznego realizmu. Styl jest lekki, z nutą czarnego humoru, co sprawia, że książkę czyta się przyjemnie. Florence, zmagająca się z żałobą i kryzysem twórczym, jest dość autentycznie wykreowana. Relacje rodzinne i przyjacielskie są przedstawione z dystansem, a wątek romantyczny rozwija się subtelnie, bez zbytniej ckliwości.

Zalety:
- połączenie romansu z elementami nadprzyrodzonymi wyróżnia tę powieść na tle innych,
- poruszenie kwestii żałoby, poszukiwania siebie i odnajdywania sensu w trudnych chwilach,
- mimo, że dotyka poważnych tematów, książka nie traci lekkości dzięki dowcipnym dialogom i sytuacjom.

Wady:
- przewidywalność i brak zwrotów akcji - rozwiązanie przychodzi na myśl po kilku pierwszych rozdziałach,
- postacie drugoplanowe mogłyby być bardziej rozwinięte, co dodałoby różnorodności fabule.

Podsumowanie:
Treść, bez większego zgrzytu łączy emocje, magię i codzienność. Mimo, że jest przewidywalna, to oferuje dość wyjątkowy klimat poruszając przy tym głębsze tematy - takie jak żałoba czy odnajdywanie siebie. To książka, która oferuje delikatne wzruszenia okraszone nutą optymizmu. Idealny wybór, gdy szukamy niezbyt wymagającej lektury.

Ta książka jest dla Ciebie, jeśli lubisz:
- romantyczne historie z elementami nadprzyrodzonymi,
- opowieści o poszukiwaniu siebie i radzeniu sobie z trudnymi emocjami,
- lekki styl z nutą humoru, mimo poruszania poważnych tematów.

Ta książka nie jest dla Ciebie, jeśli nie lubisz:
- elementów nadprzyrodzonych w realistycznych opowieściach,
- przewidywalnych wątków fabularnych,
- historii skupiających się na tematyce żałoby i straty.

Jak dobrze, że są takie książki. Pełne czarnego humoru, urocze, subtelnie romantyczne, ale też naszpikowane trudnymi emocjami. Jak dobrze, że są takie książki, w których te wszystkie elementy grają ze sobą jak najlepsza na świecie orkiestra: niewymuszenie, szczerze, działając na emocje odbiorcy. Jak dobrze, że jest taka książka, jak "Poważny i nieromantyczna".

Florence jest ghostwriterką popularnej autorki romansów. Dziewczyna traci jednak wenę i zapał do pisania po tym, kiedy jej serce zostało wyrwane i zdeptane, przez jak sądziła — miłość jej życia. Gdy posadę nowego redaktora w wydawnictwie obejmuje Benji Andor, spełniają się najgorsze przypuszczenia Florence — mężczyzna nie zgodził się na przedłużenie terminu oddania tekstu. Na domiar złego z jej rodzinnego domu przychodzą tragiczne wieści. Florence po wielu latach wraca do miasteczka, które bardzo ją skrzywdziło, do miejsca, które jednocześnie kochała i nienawidziła.

Przy tej książce zaśmiejesz się i wzruszysz. Ashley Poston porusza w niej motyw straty bliskiej osoby i żałoby. To też niezwykle subtelna historia o miłości, można powiedzieć na wpół platonicznej — żałuję, że nie mogę wyjaśnić Wam, co dokładnie mam na myśli, ale nie chcę psuć zabawy tym, którzy planują ją przeczytać. Autorka potrafi wprowadzić do fabuły sensowne, czasami metaforyczne, ale zawsze okraszone humorem i dobrą energią — dialogi. Podobnie było w "Siedmiu latach wstecz". Bohaterowie nie tworzą absurdalnych dram, potrafią ze sobą rozmawiać z szacunkiem i takim spokojem, których od nich bije — mimo trudnych warunków, w jakich się akurat znajdują. A wierzcie mi — Florence i Ben są w bardzo nietypowej sytuacji.

Nie przepadam za połączeniem motywów nadprzyrodzonych z realizmem, ale Ashley Poston robi to w sposób mistrzowski i już po "Siedmiu latach wstecz" wiedziałam, że po każdą jej kolejną książkę będę sięgać w ciemno.

Jestem oczarowana, a zakończenie wzruszyło mnie i sprawiło, że moje serce zaczęło bić szybciej.