Tańczące niedźwiedzie

"Historia tańczących niedźwiedzi" to niezwykła i zaskakująca opowieść, będąca metaforą okresu wychodzenia z komunizmu. Witold Szabłowski w swojej książce przedstawia uwolnione niedźwiedzie z Bułgarii, równocześnie podróżując po krajach, które wciąż walczą o wolność, oraz tych, które muszą konfrontować się z jej nadmiarem. Podczas swojej podróży pokonuje trasy autostopem przez ogłaszające niepodległość Kosowo, przejeżdża zdezelowanym peugeotem pośród Kubańczyków zaniepokojonych o życie Fidela, dyskutuje z przewodniczkami w muzeum Stalina zakochanymi w idei dyktatora, przemyca samochód na Ukrainę oraz spędza noc na londyńskiej stacji Victoria w towarzystwie bezdomnej spod Pabianic. W tej narracji każdy z nas przypomina tańczącego niedźwiedzia, dla którego wolność jest jednocześnie źródłem radości i cierpienia.

Witold Szabłowski ukazuje się jako urodzony gawędziarz, a jego opowieści o postkomunistycznym świecie mają w sobie coś z bajki, choć przesiąknięte są realiami. Książka, pełna absurdalnego, czarnego humoru oraz współczucia, jest prawdziwą perełką literacką.

Ian Buruma, redaktor naczelny New York Review of Books, zauważa: "W śmiały sposób łącząc dziennikarstwo z odważnymi alegoriami, Szabłowski pokazuje, że wolność to coś, czego musimy pragnąć, a nie tylko oczekiwać". Tym samym książka staje się ważnym głosem w dyskusji o wolności i jej znaczeniu.