Pod osłoną nieba

Paul Bowles, uznawany za czołowego twórcę literatury amerykańskiej XX wieku, zasłynął powieścią „Pod osłoną nieba”. Ta wybitna książka opowiada o duchowej podróży pary małżeńskiej przez pustynne krajobrazy Sahary, stanowiąc jednocześnie głęboką metaforę ludzkiego losu i egzystencjalnych poszukiwań. Podróż ukazuje rozterki bohaterów: mąż szuka natchnienia, podczas gdy żona pragnie ratować rozpadający się związek. Przez pryzmat miłości, wyobcowania i duchowego zagubienia, książka zgłębia losy ludzi bez korzeni i "chorych na duszy". Od momentu publikacji powieść zyskała miano bestsellera i zainspirowała ruch bitników, a jej ekranizacja w 1990 roku przez Bernardo Bertolucciego przysporzyła jej jeszcze większej popularności.

Paul Bowles wyróżniał się nie tylko jako pisarz, ale także jako kompozytor i podróżnik. Urodzony w 1910 roku w nowojorskiej dzielnicy Queens, przez większość życia mieszkał w marokańskim Tangerze. Jako młody człowiek nieustannie podróżował, m.in. do Paryża, a w 1931 roku po raz pierwszy odwiedził Maroko z nauczycielem kompozycji Aaronem Coplandem. Początkowo znany głównie z twórczości muzycznej, w tym muzyki teatralnej do sztuk Tennessee Williamsa, z czasem skupił się na pisaniu. W 1938 roku poślubił Jane Auer, także pisarkę, z którą osiedlił się po wojnie w Tangerze, tworząc związki przyjacielskie, niezależnie od osobistych orientacji. Bowles jest autorem nie tylko „Pod osłoną nieba”, ale również innych powieści, licznych opowiadań i tekstów opisujących podróże, a także przekładów marokańskich autorów, jak choćby Mohammeda Mrabeta. Zmarł w 1999 roku w Tangerze, pozostawiając po sobie wyjątkowy dorobek literacki.