Kawaler de Maison-Rouge

W powieści Aleksandra Dumasa nie ma miejsca na monotonię, ponieważ podążamy za losami gwardzistów, zakochanych, złoczyńców oraz bohaterów, zarówno republikanów, jak i rojalistów, a wszystko to dzieje się w niezwykłym momencie historii Francji — podczas Wielkiej Rewolucji.

Czy potrafimy sobie wyobrazić, jak wyglądało codzienne życie w tych przełomowych czasach? Czy miłość rozkwitała wśród burzliwych wydarzeń, czy może w ludziach narastała nienawiść? Czy żyli oni w spokoju, czy może strach nieustannie dawał się we znaki? Czy moralność i prawda miały moc ożywienia zamarłych dusz, czy raczej zemsta i donosicielstwo dominowały w odpowiedzi na rzeczywiste lub domniemane krzywdy?

Centralną postacią całej opowieści jest Maria Antonina, wokół której krąży pytanie: Czy zasłużyła na swój los, a jej dzieci na taki dramat? Współcześni królowej dzielą się na rojalistów, którzy do końca dążą do jej ocalenia, i zaciętych republikanów, starających się pokrzyżować każdy spisek. Mimo różnic, ich uczucia łączy coś równie gwałtownego jak sama rewolucja.

Jest to piękna i romantyczna opowieść o czasach, do życia w których raczej nikt z nas nie tęskni — czasach, w których życie ludzkie niewiele znaczyło. Być może właśnie dlatego, pośród licznych ludzkich tragedii, mogła rozkwitnąć tak wyjątkowa miłość.