Aleksander Dumas - sylwetka autora

Aleksander Dumas, znany francuski pisarz i dramaturg, zdobył sławę dzięki swoim niezapomnianym powieściom i sztukom. Jego ojciec, generał Thomas Alexandre Dumas, zmarł w 1806 roku, co skłoniło młodego Aleksandra do podjęcia pracy kancelisty już w szesnastym roku życia. Pisarz zadebiutował na scenie w 1829 roku z dramatem historycznym „Henryk III i jego dwór”, który odniósł znaczący sukces. W następnych latach Dumas cieszył się uznaniem za dzieła takie jak „Antony” (1831), „Wieża Nesle” (1832), „Kean” (1836) i „Panna z Belle-Isle” (1839).

Jednym z najbardziej pamiętnych etapów jego kariery była dekada lat 40., kiedy to powstały jego słynne powieści historyczne i przygodowe. Największą popularność zdobyły utwory takie jak „Hrabia Monte Christo” (1845) oraz cykl o muszkieterach: „Trzej muszkieterowie” (1844), „Dwadzieścia lat później” (1845) i „Wicehrabia de Bragelonne” (1848). Dumas również zdobył szerokie uznanie dla cyklu o Walezjuszach, w skład którego wchodzą „Królowa Margot” (1845), „Pani de Monsoreau” (1846) i „Czterdziestu pięciu” (1847-1848), jak również dla serii „Pamiętniki lekarza”, obejmującej „Józef Balsamo” (1847-1848), „Naszyjnik królowej” (1849-1850), „Anioł Pitou” (1851), „Hrabina de Charny” (1852–1855) i „Kawaler de Maison-Rouge” (1845-1846).

Dumas pozostawił po sobie imponujący dorobek ponad dwustu utworów literackich. Warto jednak zaznaczyć, że wszystkie jego powieści miłosne zostały objęte zakazem i umieszczone w indeksie ksiąg zakazanych, co wynikało z dekretu z 1863 roku.