Idiota

Powieść Dostojewskiego, uznawana przez wielu za najważniejsze z jego dzieł, stanowi głęboki wgląd w ciemne zakamarki ludzkiej duszy. Jednocześnie zachęca do odkrywania jej wewnętrznego piękna, miłości pełnej współczucia i wybaczenia w duchu chrześcijańskiej caritas. Głównym bohaterem jest książę Lew Myszkin, który przybywa do Rosji bez żadnych środków finansowych, by przejąć spadek. Jego dobroć, skromność oraz niemal irytująca naiwność zdobywają mu wśród innych postaci przydomek „idioty”. Myszkin zdaje się pochodzić z innej epoki i miejsca – jakby był postacią z Ewangelii zaginioną w twardym świecie XIX wieku, pełnym nierówności i złych namiętności. Pragnie on naśladować Chrystusa, dąży do bycia człowiekiem o niezwykłej piękności ducha, ale zostaje uwikłany w sieci ludzkiej złości i pożądania.

„Idiota” to również wyjątkowe studium dwóch kobiecych postaci: Nastazji Filipownej i Agłai Iwanownej. To między nimi książę rozdziera swe serce, a historia staje się przypowieścią o namiętnej miłości, która jest tak silna, że może doprowadzić do zniszczenia obiektu tego uczucia.