Dzieci Aspergera

Hans Asperger był wiedeńskim psychiatrą, który pracował w uniwersyteckim centrum medycznym, skupiając się na dzieciach z zaburzeniami psychicznymi. Uczestniczył także w kontrowersyjnej działalności związanej z nazistowskim programem eliminacji dzieci z niepełnosprawnościami, która wpisywała się w ideologię rasowej czystości III Rzeszy.

Nazistowski reżim kategoryzował ludzi na podstawie rasy, religii i stanu zdrowia, a psychiatrzy, tacy jak Asperger, podejmowali decyzje o losach dzieci z zaburzeniami rozwoju, w tym autyzmem. Celem było przystosowanie tych dzieci do funkcjonowania w społeczeństwie według nazistowskich norm, jednak te, które uznawano za niezdolne do rehabilitacji, były kierowane do ośrodka Spiegelgrund, gdzie dokonano ich eliminacji.

„Dzieci Aspergera” to poruszająca książka, która ukazuje, do czego prowadzi instrumentalne traktowanie człowieka przez drugiego człowieka. Opisuje ona nie tylko osobiste uwikłanie Aspergera w zbrodniczą ideologię, ale również przedstawia początki badań nad autyzmem, skłaniając do refleksji nad spuścizną nauki z okresu hitlerowskiego.