Dreszczowce

Ostatnio coraz częściej dostrzegamy, że dyskusje na temat śmierci, grozy, lęków i przemocy mogą nie traumatyzować dzieci, lecz stopniowo przyzwyczajać je do tych tematów. Właśnie dlatego w literaturze dziecięcej pojawia się coraz więcej książek z gatunku horroru. Jedną z nich jest seria "Dreszczowce" autorstwa Roberta Stine’a, znanego mistrza horroru. Jego najbardziej rozpoznawalnym dziełem jest seria "Gęsia skórka" z lat 90., która osiągnęła globalny sukces, sprzedając się w liczbie ponad 350 milionów egzemplarzy i stając się drugą najlepiej sprzedającą się serią książek na świecie, zaraz po "Harrym Potterze". "Dreszczowce" to zbiór opowiadań, które nie są zbyt przerażające, by wywołać strach, ale wystarczająco, by wzbudzić poczucie niepokoju. Wiele z tych historii niesie ze sobą morał, choć nie jest on narzucany w sposób dydaktyczny. Historie te, często wzbogacone specyficznym humorem, uczą takich wartości jak umiejętność doceniania tego, co się ma, unikanie zazdrości, nie poszukiwania zemsty, czy ostrożności w zaufaniu. Stine z dużą wprawą tworzy atmosferę grozy, korzystając ze znanych technik horroru, w tym koszmarów sennych, urojeń i fobii, które świetnie rezonują z dziecięcymi obawami, takimi jak presja ze strony rodziców, szkolne prześladowania, relacje z przyjaciółmi czy strach przed ciemnością i ciasnymi przestrzeniami. Czytelnik odczuwa dreszcze, ale siłą tych opowieści nie jest przesadna makabra, lecz odwołanie się do emocji związanych z samotnością, niezrozumieniem czy poczuciem bycia w beznadziejnej sytuacji. Nawet jeśli nie każda historia kończy się szczęśliwie, zawsze ma to sens fabularny i niesie ze sobą przesłanie, które skłania do refleksji.