Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Dać rzeczy słowo. Apraksja mowy 6
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Przedstawiamy nowe rozszerzenie ćwiczeń z zakresu apraksji mowy z zestawu "Dać rzeczy słowo". Druga część tej publikacji została podzielona na sześć szczegółowo opracowanych zeszytów, które skupiają się na różnych grupach głosek. Każdy zeszyt oferuje wyzwania dostosowane do stopniowania trudności, zaczynając od głosek łatwiejszych do zauważenia i powtórzenia, takich jak A, O, L, M, przechodząc do bardziej skomplikowanych jak K, G.
Główną przeszkodą w przypadku afazji ruchowej jest apraksja mowy. To swego rodzaju zaburzenie ruchowe, polegające na trudności w odtwarzaniu sekwencji ruchów potrzebnych do artykulacji słów. Efektywna terapia powinna być skoncentrowana na tym deficycie. Badania ( Böhme, 2003) sugerują znaczenie wielokrotnych powtórzeń, nawet gdy pacjent poprawnie wymawia sylaby czy wyrazy. Ważne jest również, aby pacjent miał możliwość obserwowania twarzy osoby mówiącej, co ułatwia naśladowanie ruchów. Dodatkowo, pomoc mogą stanowić gesty, takie jak dotknięcie krtani dla zilustrowania dźwięku, czy dodatkowe słowne instrukcje zamieszczone w naszej publikacji. Oferujemy ponadto wizualne wsparcie poprzez zdjęcia układów warg oraz schematy graficzne artykulacji głosek.
Ćwiczenia w publikacji są umiejscowione w kontekście kontrowersji dotyczących kolejności i struktury terapii, jak sygnalizują badania (Howard, Varley, 1995; Dabul, Bollier, 1976; Holtzapple, Marshall, 1977; Knock i inni, 2000; Raymer i inni, 2002). Kolejność przedstawiania głosek opiera się na naszym doświadczeniu i dostępnej literaturze. Uważamy, że głoski z widoczną artykulacją są łatwiejsze do opanowania na wcześniejszych etapach terapii.
Struktura ćwiczeń obejmuje opis wymowy głoski, przedstawienie ułożenia warg na zdjęciach, diagramy artykulacji i ćwiczenia praktyczne: od sylab, przez słowa, po zdania. Rehabilitacja powinna być elastyczna i dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta, co zachęcamy do praktyki. W kontekście wymowy głosek miękkich jak ś, ć, ń, ź i dź w języku polskim, zapisano je jako ś/si, ć/ci, ź/zi, ń/ni, dź/dzi, by uprościć naukę, choć warto wyjaśnić różnice występujące w słowach obcojęzycznych.
Wierzymy, że proponowane przez nas materiały będą wsparciem nie tylko dla pacjentów, ale także dla ich rodzin i specjalistów w dziedzinie logopedii. Autorki.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Przedstawiamy nowe rozszerzenie ćwiczeń z zakresu apraksji mowy z zestawu "Dać rzeczy słowo". Druga część tej publikacji została podzielona na sześć szczegółowo opracowanych zeszytów, które skupiają się na różnych grupach głosek. Każdy zeszyt oferuje wyzwania dostosowane do stopniowania trudności, zaczynając od głosek łatwiejszych do zauważenia i powtórzenia, takich jak A, O, L, M, przechodząc do bardziej skomplikowanych jak K, G.
Główną przeszkodą w przypadku afazji ruchowej jest apraksja mowy. To swego rodzaju zaburzenie ruchowe, polegające na trudności w odtwarzaniu sekwencji ruchów potrzebnych do artykulacji słów. Efektywna terapia powinna być skoncentrowana na tym deficycie. Badania ( Böhme, 2003) sugerują znaczenie wielokrotnych powtórzeń, nawet gdy pacjent poprawnie wymawia sylaby czy wyrazy. Ważne jest również, aby pacjent miał możliwość obserwowania twarzy osoby mówiącej, co ułatwia naśladowanie ruchów. Dodatkowo, pomoc mogą stanowić gesty, takie jak dotknięcie krtani dla zilustrowania dźwięku, czy dodatkowe słowne instrukcje zamieszczone w naszej publikacji. Oferujemy ponadto wizualne wsparcie poprzez zdjęcia układów warg oraz schematy graficzne artykulacji głosek.
Ćwiczenia w publikacji są umiejscowione w kontekście kontrowersji dotyczących kolejności i struktury terapii, jak sygnalizują badania (Howard, Varley, 1995; Dabul, Bollier, 1976; Holtzapple, Marshall, 1977; Knock i inni, 2000; Raymer i inni, 2002). Kolejność przedstawiania głosek opiera się na naszym doświadczeniu i dostępnej literaturze. Uważamy, że głoski z widoczną artykulacją są łatwiejsze do opanowania na wcześniejszych etapach terapii.
Struktura ćwiczeń obejmuje opis wymowy głoski, przedstawienie ułożenia warg na zdjęciach, diagramy artykulacji i ćwiczenia praktyczne: od sylab, przez słowa, po zdania. Rehabilitacja powinna być elastyczna i dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta, co zachęcamy do praktyki. W kontekście wymowy głosek miękkich jak ś, ć, ń, ź i dź w języku polskim, zapisano je jako ś/si, ć/ci, ź/zi, ń/ni, dź/dzi, by uprościć naukę, choć warto wyjaśnić różnice występujące w słowach obcojęzycznych.
Wierzymy, że proponowane przez nas materiały będą wsparciem nie tylko dla pacjentów, ale także dla ich rodzin i specjalistów w dziedzinie logopedii. Autorki.
