Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Dać rzeczy słowo. Apraksja mowy 4
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Przedstawiamy nową publikację "Dać rzeczy słowo – apraksja mowy 2", będącą kontynuacją wcześniejszej części poświęconej apraksji mowy. Książka składa się z sześciu zeszytów, każdy z nich skupia się na różnych głoskach:
Zeszyt 1: A, O, L, M, B Zeszyt 2: P, U(Ó), I, J, W Zeszyt 3: F, N, E, Z, S, C Zeszyt 4: DZ, D, T, Y, Ś/SI, Ź/ZI, SZ Zeszyt 5: Ż/RZ, DŻ, Ł, Ń/NI, G, H/CH Zeszyt 6: CZ, K, R, Ć/CI, DŹ/DZI
Apraksja mowy jest charakterystycznym deficytem ruchowym w afazji ruchowej, utrudniającym wykonywanie sekwencji niezbędnych dla wypowiadania słów. Kluczowe jest prowadzenie terapii skoncentrowanej na tych trudności. Eksperci, tacy jak Boehme (2003), wskazują na potrzebę wielokrotnego powtarzania ćwiczeń, nawet gdy wyrazy są wypowiadane poprawnie. Istotne jest także umożliwienie pacjentom obserwacji twarzy mówiącego, co pozwala na naśladowanie ruchów artykulacyjnych. Dodatkowe pomoce, takie jak gesty czy szczegółowe instrukcje, również mogą wspierać proces nauki.
Ćwiczenia zostały zaprojektowane z uwzględnieniem stopniowania trudności, choć nie istnieje jednoznaczna metoda wyznaczająca ich kolejność. Niektóre badania sugerują, że pełne słowa są łatwiejsze do opanowania niż sylaby, podczas gdy inne podkreślają konieczność zaczynania od indywidualnych dźwięków. Kierując się doświadczeniem w pracy z pacjentami, przygotowano materiały, które ułatwiają obserwowanie artykulacji, co jest szczególnie ważne w przypadku niektórych głosek.
Każde ćwiczenie zawiera instrukcje dotyczące artykulacji głoski, zdjęcia pokazujące układ warg, oraz rentgenogramy zaczerpnięte z T. Benni, Fonetyka opisowa języka polskiego. Kolejno, pacjenci mogą ćwiczyć czytanie i powtarzanie sylab, wyrazów oraz kończenie zdań. Zachęcamy logopedów do dostosowania kolejności ćwiczeń do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Miękkie głoski zapisano w formie ś/si, ć/ci, ź/zi, ń/ni, dź/dzi, aby odzwierciedlić ich polską wymowę. Dla słów pochodzących z innych języków, takich jak "cito" czy "sinus", można wymagać dodatkowych wyjaśnień.
Mamy nadzieję, że przygotowane zadania okażą się wsparciem dla pacjentów, ich rodzin oraz logopedów.
Autorki
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Przedstawiamy nową publikację "Dać rzeczy słowo – apraksja mowy 2", będącą kontynuacją wcześniejszej części poświęconej apraksji mowy. Książka składa się z sześciu zeszytów, każdy z nich skupia się na różnych głoskach:
Zeszyt 1: A, O, L, M, B Zeszyt 2: P, U(Ó), I, J, W Zeszyt 3: F, N, E, Z, S, C Zeszyt 4: DZ, D, T, Y, Ś/SI, Ź/ZI, SZ Zeszyt 5: Ż/RZ, DŻ, Ł, Ń/NI, G, H/CH Zeszyt 6: CZ, K, R, Ć/CI, DŹ/DZI
Apraksja mowy jest charakterystycznym deficytem ruchowym w afazji ruchowej, utrudniającym wykonywanie sekwencji niezbędnych dla wypowiadania słów. Kluczowe jest prowadzenie terapii skoncentrowanej na tych trudności. Eksperci, tacy jak Boehme (2003), wskazują na potrzebę wielokrotnego powtarzania ćwiczeń, nawet gdy wyrazy są wypowiadane poprawnie. Istotne jest także umożliwienie pacjentom obserwacji twarzy mówiącego, co pozwala na naśladowanie ruchów artykulacyjnych. Dodatkowe pomoce, takie jak gesty czy szczegółowe instrukcje, również mogą wspierać proces nauki.
Ćwiczenia zostały zaprojektowane z uwzględnieniem stopniowania trudności, choć nie istnieje jednoznaczna metoda wyznaczająca ich kolejność. Niektóre badania sugerują, że pełne słowa są łatwiejsze do opanowania niż sylaby, podczas gdy inne podkreślają konieczność zaczynania od indywidualnych dźwięków. Kierując się doświadczeniem w pracy z pacjentami, przygotowano materiały, które ułatwiają obserwowanie artykulacji, co jest szczególnie ważne w przypadku niektórych głosek.
Każde ćwiczenie zawiera instrukcje dotyczące artykulacji głoski, zdjęcia pokazujące układ warg, oraz rentgenogramy zaczerpnięte z T. Benni, Fonetyka opisowa języka polskiego. Kolejno, pacjenci mogą ćwiczyć czytanie i powtarzanie sylab, wyrazów oraz kończenie zdań. Zachęcamy logopedów do dostosowania kolejności ćwiczeń do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Miękkie głoski zapisano w formie ś/si, ć/ci, ź/zi, ń/ni, dź/dzi, aby odzwierciedlić ich polską wymowę. Dla słów pochodzących z innych języków, takich jak "cito" czy "sinus", można wymagać dodatkowych wyjaśnień.
Mamy nadzieję, że przygotowane zadania okażą się wsparciem dla pacjentów, ich rodzin oraz logopedów.
Autorki
