Być jak Bernard

Gdy inne króliczki podskakiwały, robiłem to samo. Skakałem, kiedy skakały, i zasypiałem, gdy one zasypiały. Śniłem podobnie jak one, ale moje sny różniły się znacząco. Były mniej królicze. Bernard postanawia, że nie chce już być jak wszyscy inni. Przestaje machać uszami i poruszać noskiem. Podczas gdy reszta grupy marzy o marchwi, Bernard ma zupełnie inne marzenia — rozbrzmiewają one w rytmie dyskotekowych dźwięków. Na początku pewnie tupie łapką, lecz z czasem wciąga go wir tańca na Króliczym Balu organizowanym przez Filipa i Izy. Bernard pokazuje światu, że podążanie za sobą to najlepszy wybór, jaki może podjąć każdy króliczek.