Amatorki

W urokliwej alpejskiej wiosce, która wygląda jak z bajki, dwie młode kobiety poszukują swojego szczęścia. Obie pracują fizycznie i są przekonane, że spotkanie odpowiedniego partnera odmieni ich życie na lepsze. Jednak ich losy kończą się porażką: zarówno kobieta, która wybiera wygodę życia małżeńskiego i stabilność, jak i ta, która stawia na romantyczną miłość, pełną idealistycznych wizji. Czy mamy do czynienia z typową „powieścią dla kobiet”? W żadnym wypadku. Elfriede Jelinek z premedytacją gra z typowymi założeniami romansu, aby zgłębić ukryte cele i pobudki bohaterek, podkreślając przy tym ich głęboki wymiar polityczny. Jak sama stwierdza: „Przedstawiam relację między mężczyzną a kobietą w duchu heglowskiej dialektyki między panem i niewolnikiem – dopóty, dopóki to, co definiuje męskość, będzie się kręcić wokół pracy, sławy i bogactwa, a kobiety będą czerpać swoją siłę jedynie z urody i młodości, nie zajdą żadne zmiany”.