Zmierzch

To gruba książka, ale przeczytałam ją w dwa dni. Czytałam ją przy śniadaniu, na spacerze, w metrze, w drodze do pracy, na przerwie, wszędzie gdzie tylko była możliwość. Nie mogłam się nią nacieszyć. Cały czas chciałam więcej i więcej... Przejdźmy do treści:)
Rodzice siedemnastoletniej Belli są rozwiedzeni. Dziewczyna mieszka z mamą w Arizonie, a czas wolny spędza z tatą Charliem w Forks w stanie Waszyngton, gdzie prawie ciągle pada deszcz. +Nienawidzi Forks, ale kiedy jej mama ponownie wychodzi za mąż za baseballistę Phila i zaczyna z nim podróżować, Bella postanawia przenieść się do Forks na stałe.
Pierwszego dnia w szkole zauważa odosobnioną grupę pięciorga rodzeństwa. Rosalie, Alice, Emmet, Edward i Jasper. Jeden z nich szczególnie przykuwa jej uwagę: Edward Cullen, ze swoimi rdzawo-brązowymi włosami i pięknymi oczami. Jest trochę zaskoczona i zszokowana, gdy okazuje się, że on jej nienawidzi. Jej fascynacja pogłębia się, zwłaszcza gdy po krótkim zniknięciu ratuje jej życie. Wkrótce dowiaduje się, kim jest Edward i ta wiedza wcale jej nie przeraża. Chwiejna przyjaźń między nimi rozwija się w coś znacznie silniejszego, a Edward ujawnia swoją obezwładniającą reakcję na jej zapach, która niemal zmusiła go do zabicia jej.
Nie zapominajmy, że jest niesamowicie przystojny: mimo że Bella opisuje niemal każde jego spojrzenie i każde drgnięcie warg, ani razu nie znudziłam się i nie przewróciłam oczami. Moja fascynacja rosła wraz z jej fascynacją, aż w końcu i ja zakochałam się w Edwardzie - w całkowicie dziewczęcy, marzycielski sposób. Tak, przyznaję się. Nie wiem, czy to czyni tę książkę dziewczyńską - w dzisiejszych czasach te granice nie mają już takiego znaczenia, a rodzina wampirów jest całkiem fajna, z dodatkową zdolnością Edwarda do czytania w myślach, przeczuciami Alice, zdolnością Jaspera do wpływania na emocje ludzi, ich szybkością, niezwyciężonością... Kolejną rzeczą, którą pokochałam były wszystkie wampirze mity, które Meyer obaliła. Te wampiry nie są spalone na popiół przez światło słoneczne: ich marmurowa skóra błyszczy się, gdy światło słoneczne jest rozbite na drobne odłamki, jak diamenty - stąd też żyją w Forks, gdzie słońce prawie nigdy nie świeci. Nie ranią ich krzyże ani kołki wbijane w serce. W ogóle nie śpią, ani nie jedzą ludzkiego jedzenia. Jeżdżą szybkimi samochodami, naprawdę bardzo szybkimi. I mogą się zakochać :)
Bohaterowie są poruszający, łatwo się do nich przekonać i nawiązać z nimi wieź: ich relacje między sobą intymne i wzruszające, ich podstawą zawsze jest jednak przyjaźń i chęć niesienia wzajemnie sobie pomocy. Czułam udrękę Edwarda, że nie może puścić Belli, choć wie, że ją naraża.... Weszłam w buty Belli, czując jej fascynację i intensywną miłość do Edwarda. Każdy dotyk, słowo, spojrzenie między nimi było głębokie z emocjami i te emocje trafiały prosto do mojego serca. Poza romansem, inne elementy również sprawiają, że ta książka wciąga. Czytajcie i również dzielcie się opiniami na temat tej genialnej książki!

To gruba książka, ale przeczytałam ją w dwa dni. Czytałam ją przy śniadaniu, na spacerze, w metrze, w drodze do pracy, na przerwie, wszędzie gdzie tylko była możliwość. Nie mogłam się nią nacieszyć. Cały czas chciałam więcej i więcej... Przejdźmy do treści:)
Rodzice siedemnastoletniej Belli są rozwiedzeni. Dziewczyna mieszka z mamą w Arizonie, a czas wolny spędza z tatą Charliem w Forks w stanie Waszyngton, gdzie prawie ciągle pada deszcz. +Nienawidzi Forks, ale kiedy jej mama ponownie wychodzi za mąż za baseballistę Phila i zaczyna z nim podróżować, Bella postanawia przenieść się do Forks na stałe.
Pierwszego dnia w szkole zauważa odosobnioną grupę pięciorga rodzeństwa. Rosalie, Alice, Emmet, Edward i Jasper. Jeden z nich szczególnie przykuwa jej uwagę: Edward Cullen, ze swoimi rdzawo-brązowymi włosami i pięknymi oczami. Jest trochę zaskoczona i zszokowana, gdy okazuje się, że on jej nienawidzi. Jej fascynacja pogłębia się, zwłaszcza gdy po krótkim zniknięciu ratuje jej życie. Wkrótce dowiaduje się, kim jest Edward i ta wiedza wcale jej nie przeraża. Chwiejna przyjaźń między nimi rozwija się w coś znacznie silniejszego, a Edward ujawnia swoją obezwładniającą reakcję na jej zapach, która niemal zmusiła go do zabicia jej.
Nie zapominajmy, że jest niesamowicie przystojny: mimo że Bella opisuje niemal każde jego spojrzenie i każde drgnięcie warg, ani razu nie znudziłam się i nie przewróciłam oczami. Moja fascynacja rosła wraz z jej fascynacją, aż w końcu i ja zakochałam się w Edwardzie - w całkowicie dziewczęcy, marzycielski sposób. Tak, przyznaję się. Nie wiem, czy to czyni tę książkę dziewczyńską - w dzisiejszych czasach te granice nie mają już takiego znaczenia, a rodzina wampirów jest całkiem fajna, z dodatkową zdolnością Edwarda do czytania w myślach, przeczuciami Alice, zdolnością Jaspera do wpływania na emocje ludzi, ich szybkością, niezwyciężonością... Kolejną rzeczą, którą pokochałam były wszystkie wampirze mity, które Meyer obaliła. Te wampiry nie są spalone na popiół przez światło słoneczne: ich marmurowa skóra błyszczy się, gdy światło słoneczne jest rozbite na drobne odłamki, jak diamenty - stąd też żyją w Forks, gdzie słońce prawie nigdy nie świeci. Nie ranią ich krzyże ani kołki wbijane w serce. W ogóle nie śpią, ani nie jedzą ludzkiego jedzenia. Jeżdżą szybkimi samochodami, naprawdę bardzo szybkimi. I mogą się zakochać :)
Bohaterowie są poruszający, łatwo się do nich przekonać i nawiązać z nimi wieź: ich relacje między sobą intymne i wzruszające, ich podstawą zawsze jest jednak przyjaźń i chęć niesienia wzajemnie sobie pomocy. Czułam udrękę Edwarda, że nie może puścić Belli, choć wie, że ją naraża.... Weszłam w buty Belli, czując jej fascynację i intensywną miłość do Edwarda. Każdy dotyk, słowo, spojrzenie między nimi było głębokie z emocjami i te emocje trafiały prosto do mojego serca. Poza romansem, inne elementy również sprawiają, że ta książka wciąga. Czytajcie i również dzielcie się opiniami na temat tej genialnej książki!

Kiedy zaczęłam czytać tę historię, od razu się w nią zapadłam bez pamięci. Jako zagorzała fanka wampirów miałam oczywiście mnóstwo pytań, na które chciałabym poznać odpowiedzi.... i to szybko!
Kiedy 17-letnia Bella przeprowadza się do Forks, by zamieszkać ze swoim ojcem Charliem, spodziewa się najgorszego: braku słońca, obcych ludzi, nudy. Bella jest bardzo niezależna i dlatego nigdy nie miała wielu przyjaciół ani nie była popularna w szkole. Była raczej tym małym odludkiem, który nigdzie tak naprawdę nie przynależał. Pierwszego dnia w szkole średniej w Forks, jako nowa dziewczyna, szybko staje się głównym tematem rozmów. Tylko jedna mała grupa nie zwraca na nią uwagi: Cullenowie. Bella jest nimi od razu zafascynowana, a szczególnie interesuje się Edwardem, bladym chłopcem o brązowych włosach. Ma nawet to szczęście, że może siedzieć obok niego na biologii. Edward jednak nie reaguje tak, jak się spodziewała, tylko odwraca się od niej. Nie rozumie jego zachowania i zastanawia się, co jest z nim nie tak. Te myśli sięgają tak daleko, że śni jej się on po nocach. Kiedy Edward nagle przestaje przychodzić do szkoły, jej wątpliwości rosną.... a ona sama zaczyna się martwic.

Kiedy tydzień później Edward wraca do szkoły, jest odmieniony. Rozmawia z Bellą i jest bardzo zainteresowany jej życiem, ale bardzo niechętnie mówi o sobie. Dopiero po wielu rozmowach i badaniach dowiaduje się, że Edward nie jest tym, kim wydaje się być, ponieważ jest wampirem! Edward kilkakrotnie próbuje się od niej zdystansować, ale jest już za późno: Bella jest nieodwołalnie zakochana w Edwardzie. Dziewczyna jest akceptowana przez Cullenów i czuje się bezpiecznie na początku, ale podczas wycieczki musi sobie uświadomić bardzo szybko, że są też wampiry, które nie są tak dobre w kontroli swoich zachowań jak sobie wyobrażała...

Język i dobór słów jest łatwy do zrozumienia, narracja prowadzona przez autorkę sprawia, ze kolejne strony tej książki płyną przez palce jak woda. W pierwszym tomie wszystko jest napisane bardzo tajemniczo i desperacko chce się rozwiązać zagadkę otaczającą Edwarda i jego rodzinę wraz z Bellą.... Styl pisania Stephenie Meyer jest bardzo przyjemny do czytania, mówiłam już o tym? Tajemniczy Edward, nieśmiała i inteligentna Bella oraz odważny Jacob to tylko niewielka część wspaniałych bohaterów tej historii. Wciągająca książka! Kiedy zaczniesz czytać tę historię, bardzo trudno jest ją odłożyć. Mogą ucierpieć domownicy, dzieci, mąż, zwierzęta domowe.... dobra sama mam psa i apeluje do was, pamiętajcie o swoim kiedy zaczniecie czytać :D Godna polecenia!

Kiedy zaczęłam czytać tę historię, od razu się w nią zapadłam bez pamięci. Jako zagorzała fanka wampirów miałam oczywiście mnóstwo pytań, na które chciałabym poznać odpowiedzi.... i to szybko!
Kiedy 17-letnia Bella przeprowadza się do Forks, by zamieszkać ze swoim ojcem Charliem, spodziewa się najgorszego: braku słońca, obcych ludzi, nudy. Bella jest bardzo niezależna i dlatego nigdy nie miała wielu przyjaciół ani nie była popularna w szkole. Była raczej tym małym odludkiem, który nigdzie tak naprawdę nie przynależał. Pierwszego dnia w szkole średniej w Forks, jako nowa dziewczyna, szybko staje się głównym tematem rozmów. Tylko jedna mała grupa nie zwraca na nią uwagi: Cullenowie. Bella jest nimi od razu zafascynowana, a szczególnie interesuje się Edwardem, bladym chłopcem o brązowych włosach. Ma nawet to szczęście, że może siedzieć obok niego na biologii. Edward jednak nie reaguje tak, jak się spodziewała, tylko odwraca się od niej. Nie rozumie jego zachowania i zastanawia się, co jest z nim nie tak. Te myśli sięgają tak daleko, że śni jej się on po nocach. Kiedy Edward nagle przestaje przychodzić do szkoły, jej wątpliwości rosną.... a ona sama zaczyna się martwic.

Kiedy tydzień później Edward wraca do szkoły, jest odmieniony. Rozmawia z Bellą i jest bardzo zainteresowany jej życiem, ale bardzo niechętnie mówi o sobie. Dopiero po wielu rozmowach i badaniach dowiaduje się, że Edward nie jest tym, kim wydaje się być, ponieważ jest wampirem! Edward kilkakrotnie próbuje się od niej zdystansować, ale jest już za późno: Bella jest nieodwołalnie zakochana w Edwardzie. Dziewczyna jest akceptowana przez Cullenów i czuje się bezpiecznie na początku, ale podczas wycieczki musi sobie uświadomić bardzo szybko, że są też wampiry, które nie są tak dobre w kontroli swoich zachowań jak sobie wyobrażała...

Język i dobór słów jest łatwy do zrozumienia, narracja prowadzona przez autorkę sprawia, ze kolejne strony tej książki płyną przez palce jak woda. W pierwszym tomie wszystko jest napisane bardzo tajemniczo i desperacko chce się rozwiązać zagadkę otaczającą Edwarda i jego rodzinę wraz z Bellą.... Styl pisania Stephenie Meyer jest bardzo przyjemny do czytania, mówiłam już o tym? Tajemniczy Edward, nieśmiała i inteligentna Bella oraz odważny Jacob to tylko niewielka część wspaniałych bohaterów tej historii. Wciągająca książka! Kiedy zaczniesz czytać tę historię, bardzo trudno jest ją odłożyć. Mogą ucierpieć domownicy, dzieci, mąż, zwierzęta domowe.... dobra sama mam psa i apeluje do was, pamiętajcie o swoim kiedy zaczniecie czytać :D Godna polecenia!