Wieczny mąż

Fiodor Dostojewski (1821-1881) jest powszechnie uznawany za jednego z najwybitniejszych pisarzy rosyjskich. Jest kluczową postacią rosyjskiego realizmu, stając obok takich mistrzów jak Tołstoj i Turgieniew. Dostojewski był znany z pesymistycznego spojrzenia na świat i doświadczeń ciężkiego losu jako więzień caratu, a także z krytycyzmu wobec idei socjalistycznych. Do najważniejszych dzieł jego twórczości zalicza się między innymi "Zbrodnię i karę", "Braci Karamazow" oraz "Biesy". Wydana w 1870 roku nowela "Wieczny mąż" została napisana między "Biesami" a "Idiotą". Ta stosunkowo krótka opowieść jak na standardy Dostojewskiego skupia się na tematach takich jak ludzkie zagubienie i ukrywane tajemnice. Historia zaczyna się, gdy Wielczaninow odwiedza dawno zapomniany przyjaciel Trusocki, który niedawno stracił żonę Natalię. Po jej śmierci ujawniają się różne skrywane sekrety, w tym romans żony z Wielczaninowem, czego owocem jest ośmioletnia Liza, którą przez całe życie Trusocki uważał za własną córkę.