W cieniu statusu. Miasta Dolnego Śląska i Opolszczyzny po reformie administracji publicznej z 1998 r.

Po drugiej wojnie światowej, w obrębie istniejących już granic Polski, przeprowadzano zmiany administracyjne w cyklach około dwudziestoletnich. Struktura województw, która weszła w życie w 1950 roku, została przekształcona w 1975, a następnie ponownie w 1998 roku. Niniejsza analiza powstała dziewiętnaście lat po wprowadzeniu najnowszych zmian w układzie administracyjnym. Nie dąży ona jednak do radykalnego przekształcenia rozwiązań wprowadzonych pod koniec XX wieku, jak na przykład modyfikacja mapy administracyjnej czy likwidacja jakiegoś poziomu zarządzania publicznego. Świadomi jesteśmy potrzeby dokonania pewnych korekt w tamtych rozwiązaniach.

Opierając się na opinii jednego z rozmówców, skoncentrowaliśmy się na opracowaniu elastycznych rozwiązań, które pozwolą na szybkie dostosowanie struktur administracyjnych i sektora publicznego do nowych wyzwań i dynamicznie zmieniających się okoliczności. Chodzi o uniknięcie chaosu kompetencyjnego, opóźnień decyzyjnych, jak również nadmiernych kosztów, które towarzyszyły poprzednim zmianom mapy politycznej kraju.

W przeciwieństwie do sytuacji z 1990 roku, gdy w gminach i miastach, a osiem lat później w powiatach i regionach, konieczne było uczenie się przez popełnianie błędów, teraz możemy uniknąć wielu z nich, czerpiąc z doświadczeń minionych lat. Polityka oparta na praktycznym doświadczeniu daje państwu szansę na obniżenie ryzyka, wprowadzanie innowacji, które nie polegają jedynie na kopiowaniu zagranicznych rozwiązań, oraz prowadzenie dyskusji na temat kwestii ustrojowych i rozwojowych na poziomie wyższym niż dwadzieścia lat temu.