Sztuka słyszenia bicia serca

„Sztuka słyszenia bicia serca” to jedna z najbardziej wzruszających historii miłosnych, jakie miałem okazję przeczytać. Proza tej powieści jest tak kunsztownie napisana, że wszystkie zmysły zdają się ożywać, pozwalając niemal zobaczyć dźwięk ptasiego śpiewu, poczuć woń kwiatów i usłyszeć rytm serca. Jest to książka stworzona dla osób o wrażliwej duszy, poszukujących wiary, nadziei oraz absolutnego piękna i dobra. Jak podkreśla „New York Times”, jej przesłanie pozytywnej energii jest wręcz oszałamiające. Czy możliwa jest miłość bez żadnych warunków? Czy można osiągnąć prawdziwe szczęście, będąc doświadczonym przez życie? Takie sytuacje zdają się być domeną baśni. Jednak podczas lektury tej powieści można uwierzyć, że taka niezwykła miłość mogła się wydarzyć naprawdę. Historia rozciąga się na przestrzeni siedemdziesięciu lat, obejmując różne dekady od lat 20. do 90. XX wieku, a także różne kontynenty, kultury, życiowe filozofie i systemy wartości. Centralnym punktem fabuły jest tajemnicze zniknięcie znanego nowojorskiego prawnika, które ma miejsce dzień po tym, jak jego córka Julia kończy studia. Ani Julia, ani jej matka nie potrafią tego wyjaśnić, a poszukiwania stają się bezskuteczne. Dopiero po czterech latach Julia odkrywa nieodesłany list miłosny napisany przez ojca czterdzieści lat wcześniej do kobiety, o której istnieniu nie miała pojęcia. Szukając odpowiedzi, Julia wyrusza do birmańskiej wioski, gdzie mieszkała tajemnicza adresatka listu. Tam odkrywa niewiarygodną historię o zaufaniu i bezwarunkowej miłości, która pokazuje, że prawdziwe uczucia mogą zdziałać cuda.