Jak mniej myśleć. Dla analizujących bez końca i wysoko wrażliwych

Książka miała być pomocnym przewodnikiem dla osób zmagających się z nadmiernym analizowaniem i natłokiem myśli, jednak niestety nie spełniła moich oczekiwań i mocno rozczarowała.

Autorka obiecuje praktyczne wskazówki, jak radzić sobie z nadmiernym myśleniem, ale treści w dużej mierze sprowadzają się do ogólników i banalnych porad, takich jak „akceptuj siebie” czy „skup się na chwili obecnej”. Brakuje konkretnych, dobrze opisanych technik czy ćwiczeń, które mogłyby realnie pomóc.

Mimo że książka porusza temat zdrowia psychicznego, autorka rzadko odwołuje się do badań naukowych czy rzetelnych źródeł. Wiele twierdzeń opiera się na subiektywnych obserwacjach Petitcollin, co moim zdaniem osłabia wiarygodność jej argumentów.

Książka wydaje się adresowana do osób „nadwydajnych mentalnie”, ale definicja tego terminu jest niejasna i wydaje się bardziej chwytem marketingowym niż rzeczywistą kategorią psychologiczną. Język książki bywa chaotyczny, a narracja momentami zbyt osobista, co odciąga uwagę od głównego tematu.

Problem nadmiernego myślenia jest przedstawiony w sposób uproszczony, bez uwzględnienia lęków, stresu czy innych czynników psychologicznych. Autorka nie proponuje żadnych nowatorskich rozwiązań, jest raczej zbiorem banalnych fraz i wyświechtanych porad, które można znaleźć w innych, znacznie lepszych pozycjach na ten sam temat.

Książka „Jak mniej myśleć” opisuje jak umysł ludzi wysokowrażliwych interpretuje otaczający ich świat. W moim guście czegoś brakuje tej książce, spodziewałam się czegoś lepszego. Książka bogata jest w liczne opisy psychologiczne, ale są opisane w dosyć trudny sposób, więc być może będzie bardziej zrozumiała dla kogoś kto posiada pewne podstawy związane z psychologią. Uważam, że książka pobieżnie traktuje równiej tłumaczenie tego jak powinniśmy zmienić myślenie czy postrzeganie świata jeśli mamy naturę osób wrażliwych i dużo myślących.