Ryzykantka

<p>Ostatnio moje czytelnicze życie było na katastrofalnym poziomie. Nie potrafiłam na niczym zbytnio skupić uwagi, książki mnie męczyły i nudziły. Zaczęłam trochę eksperymentować z gatunkami i porzuciłam swoją dotychczas ukochaną fantastykę i zaczęłam czytać romanse. Jedną z autorek, która przypadła mi do gustu jest Amanda Quick. Choć przeczytałam do tej pory tylko trzy jej książki (a jedną z nich jest recenzowana tutaj “Ryzykantka”), to myślę, że mogę ją zakwalifikować jako jedną z pisarek, w której twórczości mam ochotę zagłębić się mocniej.</p><p>Po tym, jak Victoria Huntington była świadkiem katastrofalnych związków swoich krewnych, zaprzysięgła sobie, nigdy nie poddać się pokusie małżeństwa i wytrenowała się w skutecznym unikaniu nawet najbardziej zagorzałych łowców fortuny. Aż do momentu, gdy Lucas Colebrook, były oficer i świeżo upieczony hrabia, zwraca uwagę na młodą dziedziczkę i zwabia ją ryzykownymi schadzkami o północy i namiętnymi uściskami. Ale czy zdoła ją przekonać, że pragnie jej dla czegoś więcej niż tylko dla jej spadku?</p><p>Choć “Ryzykantka” zawiera wszystkie niezbędne elementy, które podobały mi się w dwóch poprzednich (udanych) powieściach Amandy Quick, czegoś tu brakuje.</p><p>Victoria jest inteligentna, niezależna i dowcipna, ale jest też niedojrzała, pochłonięta sobą i małostkowa. Lucas jest silny, odważny i stanowczy, ale jego początkowe pragnienie, by ożenić się dla pieniędzy oraz jego samolubna i wyniosła taktyka są mniej niż pociągające. Pomimo tych wad charakteru, Victoria i Lucas mają doskonałą chemię, a ich powolne przybliżanie i oddalanie się “statku miłości” jest wciągające. Co więcej, Quick na szczęście unika głupich niedopowiedzeń i każe Victorii skonfrontować się z Lucasem o jego intencjach, zanim jakiekolwiek podejście będzie miało miejsce. Sprytne i dobrze wykonane - nie ma tutaj mowy o tym, by bohaterka dowiedziała się o intencjach swojego męża dopiero po ślubie.</p><p>Co więc mi nie pasowało w tej książce? Sama do końca tego nie wiem. Wydaje się ona być napisana bardzo dobrze, humor działa, akcja jest wciągająca, bohaterowie są uroczy i mają swoje własne, odrębne charaktery… a jednak, ta książka nie porwała mnie tak bardzo jak dwie poprzednie - “Rzeka tajemnic” i “Kontrakt”. Po prostu coś ze mną nie kliknęło, choć nie zaprzeczam - ta powieść ma swój urok!</p>

<p>To mój trzeci raz, gdy czytam historyczny romans Amandy Quick i zaczynam dostrzegać, że ta autorka zdecydowanie ma spójną formułę, jeśli chodzi o konstruowanie historii i bardzo to doceniam. Czytanie jej powieści jest jak spożywanie danego posiłku w restauracji - choć różni się to detalami, to i tak smakuje ci i zamawiasz kolejny i kolejny. W każdej książce składniki są te same - dostajemy romans, przygodę, dowcip i tajemnicę, a wszystko to zapakowane w unikatowy styl pisania. “Ryzykantka” jest idealnym przykładem książki, która jest charakterystyczna dla Quick.</p><p>W porównaniu z “Kontraktem” i “Bestią”, ta książka wypada nieco gorzej, ponieważ pomimo tego, że zarówno bohater jak i bohaterka są napisani dość realistycznie, to bywa w tej powieści pewien fałsz - szczególnie jeśli chodzi o bardzo deklaratywne dialogi i monologi. Brak w niej romantyczności, choć to sprawia, że ich przygoda jest bardziej autentyczna, ale mniej wyidealizowana. Dla niektórych czytelników może być porażką w odbiorze powieści romantycznej - przedłużona sekwencja ich kłótni o finanse jako świeżo upieczonych małżonków była momentem, w którym najbardziej się odłączyłam (całkowicie realistyczna i ważna, ale mam już dość tego rodzaju dyskusji w prawdziwym życiu).</p><p>Z drugiej strony, “Ryzykantka” jest nadal dobrze napisaną powieścią wypełnioną elementami, które bardzo mi się podobały - świat został opisany w sposób naprawdę imersyjny i dobrze oddał epokę, w której dzieje się akcja, tajemnica jest szalenie intrygująca i ten wątek oferuje wiele zaskakujących twistów (nie spodziewałem się kilku z nich), a nawet jeśli romans jest dość stonowany ogólnie, to jest między bohaterami sporo komediowych momentów, które autentycznie mnie rozśmieszyły.</p><p>Jako ktoś, kto jest czytelnikiem romansów na co dzień, widzę pewne schematy i tendencje w powieściach Amandy Quick, ale jej powieści mają w sobie dużo serca i ciepła, którego w niektórych pozycjach z tego gatunku tak brakuje. Zdecydowanie warto sięgnąć po jej książki!</p>