Czekaj do północy

<p>“Czekaj do północy” to kolejny romans Amandy Quick z jej pokaźnej kolekcji książek. Wydaje się być samodzielną powieścią, lecz uważni czytelnicy/fani mogą w niej znaleźć nieco powiązań do innych historii tej autorki.</p><p>W wielu z przeczytanych przeze mnie książek Quick zauważyłam zamiłowanie autorki do zjawisk nadprzyrodzonych. W książkach pojawiają się postacie zafascynowane zjawiskami paranormalnymi, jednak u podstaw tej fascynacji leży sceptycyzm, który nie pozwala bujać w obłokach. Jej bohaterowie są o wiele bardziej przyziemni niż można by się spodziewać po książkach z wątkami nadnaturalnymi. To sprawia, że prace Quick znajdują się w samym zachowują balans pomiędzy realizmem a zainteresowaniem paranormalnością - to interesujące dla tych czytelników, którzy nie przepadają za zjawiskami nadprzyrodzonymi, a jednak pragną czegoś niż typowy romans. Jej bohaterowie zawsze angażują się w dość ryzykowne sytuacje. To sprawia, że jej działa świetnie trzymają w napięciu. „Czekaj do północy” nie było wyjątkiem. Uważam, że tempo tej książki jest całkiem dobre, a wszystkie postacie drugoplanowe są dobrze ukształtowane i ważne dla fabuły.</p><p>Poznajemy Adama Hardesty'ego, który bada miejsce brutalnej zbrodni. Ktoś zamordował kobietę, która twierdziła, że jest medium. Czy kobieta możliwe, żeby było to powiązane ze zjawiskami paranormalnymi i złymi duchami, czy też jej śmierć była spowodowana bardziej przyziemnym zjawiskiem? Być może ktoś nie był zadowolony z jej seansów, w których brała udział? To prowadzi Adama do domu Caroline Fordyce, znanej autorki powieści sensacyjnych, która widziała się ostatnio z ofiarą. Adam nigdy dotąd nie słyszał o pani Fordyce, ale szybko zdaje sobie sprawę, że łatwo jej nie zapomni.</p><p>Caroline Fordyce daje się porwać ciekawości, gdy zamożny nieznajomy zasypuje ją tajemniczymi pytaniami i oskarżeniami. Człowiek ten wzbudza w niej niepokój ale jest coś w nim coś, co ją do niego przyciąga. W rzeczywistości postanawia wykorzystać go jako inspirację dla czarnego charakteru do obecnej powieści. Kiedy mężczyzna odchodzi, Caroline zalewa uczucie, że dzieje się coś strasznego i jeśli nie zadziała wystarczająco szybko, katastrofa może zniszczyć wszystko, na co ciężko pracowała przez ostatnie kilka lat.</p><p>Caroline i Adam pracują razem, początkowo niechętnie, by odkryć prawdę kryjącą się za makabrycznym morderstwem medium - i odnaleźć dowód, który może zniszczyć rodzinę Adama i wszystko, co osiągnął. Mężczyzna ma swoje własne sekrety, których musi strzec... ale odkrywa, że jest gotów otworzyć się przed nieprzeciętną panią Fordyce.</p><p>Ogólnie rzecz biorąc, podobała mi się fabuła tej powieści. Było wiele zwrotów akcji, które nadawały dobre tempo tej powieści i sprawiły, że historia była wciągająca. Jeśli chodzi o postacie, polubiłam zarówno Caroline jak i Adama. Caroline była interesująca, dobrze napisaną i poprowadzoną postacią. Adam wydawał się nieco mniej rozwiniętym bohaterem. Dopiero w 3/4 powieści zostało wspomniane, jak wpływowym był człowiekiem i trochę mnie zdziwiło że, Caroline nigdy wcześniej o nim nie słyszała. Zdaję sobie sprawę, że nie poruszała się w tych samych kręgach towarzyskich, ale mimo wszystko uznałam to za nieco dziwne - być może to dziura fabularna, którą Quick nie zauwzyła. To jednak tylko małe niedociągnięcie. Jednak pomimo kilku niewielkich mankamentów mogę „Zaczekaj do północy” Amandy Quick polecić z czystym sumieniem. To dobra zabawa i dobrze napisana historia z interesującymi, niecodziennymi wątkami.</p>

<p>„Czekaj do północy” Amandy Quick to książka osadzona w późnych czasach wiktoriańskich. Adam Hardesty i Caroline Fordyce mają do czynienia z niewyjaśnionymi zagadkami gdy próbują ustalić, kto zamordował dwie kobiety. Jest to charakterystyczna historia Amandy Quick - z zimnym, wyrachowanym bohaterem i upartą, ekscentryczną i czasami lekkomyślną bohaterką, których połączyła mroczna tajemnica, a całość fabuły jest spleciona zjawiskami paranormalnymi. Mimo, że nie przepadam za takimi książkami, tutaj Amanda Quick urzekła mnie swoim racjonalnym podejściem.</p><p>Już na samym początku zostajemy wrzuceni w sam środek sceny zbrodni, z zamordowaną kobietą i tajemniczym mężczyzną przeszukującym jej dom. Ekscytujący początek, który tylko budował napięcie przejawiające się przez całą historię...</p><p>Pokochałam bohaterów tej historii i uznałam, że wszyscy są wiarygodni i prawdziwi. Adam Hardesty jest typem mężczyzny, nad którym kobiety się rozpływają. Wysoki, przystojny, ciemny brunet, bogaty, ale skryty i zdeterminowany, tak naprawdę nie wiemy o nim nic - z wyjątkiem tego, co sam pozwala nam się o sobie dowiedzieć. Ale im więcej się o nim dowiadujemy, tym bardziej zdawał się go lubić.</p><p>Caroline Fordyce jest powieściopisarką mieszkającą z ciotką i jej towarzyszem, niezależną i utrzymującą się z pisania. Zostaje wepchnięta w centrum śledztwa w sprawie morderstwa dlatego, że poprzedniego wieczoru w ramach seansu spirytystycznego towarzyszyła jej ofiara.&nbsp;Elizabeth Delmont, była znanym, angielskim medium. Kobieta zdaje sobie sprawę, że naprawdę zaczyna się robić niebezpiecznie i postanawia działać sama. Caroline to wspaniała postać. Jest uduchowiona, niezależna, zaradna i uczciwa, a co najlepsze w tej postaci to fakt, że ona sama uosabia te cechy, nie jesteśmy o nich tylko informowani, jak w niektórych w powieściach romantycznych, które czytałam. Pokazuje swoją inicjatywę i inteligencję, jest też wiarygodna, bo inni dostrzegają te cechy.</p><p>Miło zaskoczył mnie również wątek tajemnicy. Byłam trochę zaniepokojona, że będzie to paranormalny romans, kiedy odkryłam, że chodzi o medium i zdolności parapsychiczne, ale jest to prosty historyczny romans osadzony w wiktoriańskiej Anglii. Historia ma małe niedociągnięcia ale nie przeszkadzają one w odbiorze książki. Łatwo i szybko się ją czytać i można bez problemu pozwolić autorce ponieść się do świata fantazji i fascynacji. Dla mnie ważne jest też to że do końca „Czekaj do północy” Amandy Quick nie byłam w stanie zgadnąć kto jest mordercą. To duży plus. Polecam i zapraszam wszystkich niezdecydowanych do sięgnięcia po tą lekturę.</p>