Potargana w miłości. O Agnieszce Osieckiej

Agnieszka Osiecka miała zdolność znikania z centrum uwagi i pojawiania się tam, gdzie znajdowały się życiowe zakręty. Była mistrzynią w tworzeniu poetyckich obrazów, które, w formie piosenek, stały się kroniką współczesnych czasów. Kochała intensywnie, choć nie zawsze była w stanie utrzymać te uczucia na dłoni, co sprawiało, że jej życie uczuciowe było pełne wzlotów i upadków. Ula Ryciak, w pieczołowitej biografii, odkrywa złożone oblicze Osieckiej, odsłaniając przed czytelnikami różnorodne aspekty jej osobowości. Osiecka była znana z tego, że nie przystawała do typowych ról przypisywanych kobietom; nigdy nie była zwyczajną żoną ani matką. Jej żywiołem były jednak gesty pełne altruizmu, jak choćby wsparcie dla Janusza Andermana czy pisanie dziennika dla Adama Michnika.

Życie Osieckiej było pełne paradoksów. Była niezrozumiałą romantyczką i nieustraszoną buntowniczką, pokazując światu swoje odmienne wersje. Na miejscach zwykłych zaczynała nowe przygody, a tam, gdzie inni traktowali sprawy z wielką powagą, wprowadzała element zaskoczenia i żartu. Z upływem czasu jej wyjątkowość nie przestaje fascynować, a jej twórczość zyskuje jeszcze większą wartość. Sama Osiecka podkreślała, że jej życie było przygodą, choć nie zawsze w dobrym stylu. Była kobietą, która wyprzedzała swoje czasy w sposobie, w jaki zarządzała swoją twórczością, i w tym, jak korzystała z wolności i niezależności. To wszystko czyni jej postać i twórczość jeszcze bardziej złożonymi i inspirującymi.