Pesel w PRL. Informacja czy inwigilacja?

System ewidencji PESEL, królujący jako najważniejsze osiągnięcie informatyki czasów PRL, pozostawił trwały ślad w postaci 11-cyfrowego numeru znajdującego się w dowodach osobistych obywateli III RP, którego używają oni w kontaktach z różnymi instytucjami publicznymi. Jego uruchomienie oznaczało krok milowy w rozwoju e-administracji w Polsce. Chociaż korzenie systemu sięgają Ministerstwa Spraw Wewnętrznych PRL, te związki często budzą sensację, a pełna historia PESEL-u nie jest powszechnie znana.

Jak to możliwe, że PRL, która borykała się z licznymi trudnościami w procesie informatyzacji, odniosła sukces w stworzeniu systemu PESEL? Czy jego związek z resortem spraw wewnętrznych sprawił, że był raczej narzędziem resortowym niż administracyjnym? W jakim stopniu z systemu skorzystali zwykli obywatele, a w jakim władze tamtego okresu? Wreszcie, co oznacza zawarty w dowodach obywateli tajemniczy numer PESEL i jakie informacje za sobą kryje?