Perełki na dnie

Bohumil Hrabal wprowadził do czeskiej literatury postać, która emanuje nieustannym potokiem słów, i to nie tylko w towarzystwie kufla piwa. Na pierwszy rzut oka jego zachowanie może wydawać się absurdalne, a wypowiedzi niezrozumiałe, lecz w rzeczywistości kryje się w nich głęboki sens. Autor opisuje swojego bohatera jako osobę zaabsorbowaną wewnętrznym monologiem, który prezentuje światu z dumą, niczym paw rozpościerający swój ogon. To, co Hrabal nazywa „pábením”, jest swoistą formą dialogu, która potrafi przemienić nawet najbrzydsze aspekty życia w coś pięknego. Pierwsze wydanie "Perełek" osiągnęło niezwykły sukces w 1963 roku, w całości sprzedając się w ciągu jednego dnia. Ten literacki fenomen zainspirował pięcioro młodych reżyserów, którzy wkrótce potem stworzyli pięcioodcinkowy film oparty na tej książce. W produkcji tej wykorzystano aktorów naturszczyków i kręcono ujęcia kamerą z ręki, co dodało filmowi autentyzmu. Co ciekawe, w każdej z części filmu pojawia się krótka scena z samym Hrabalem. Mariusz Szczygieł opisuje to dzieło z podziwem i zrozumieniem dla unikalnej twórczości autora.