Pejzaż melancholijny

Zoe, młoda artystka, znajduje się w przededniu swojej pierwszej dużej wystawy, co wzbudza w niej mieszankę emocji — od ekscytacji po niepewność. Targa nią wiele wątpliwości, gdyż kwestionuje, czy jej umiejętności można nazwać autentycznym talentem, czy raczej są efektem jej dążenia do spełnienia marzeń.

Z czasem Zoe zaczyna tracić kontakt z rzeczywistością, przez co zacierają się granice między prawdą a fantazją. Stoi przed trudnym wyborem, który dotyka serca jej artystycznej duszy: zaakceptować otaczający świat takim, jakim jest, czy podążać za własnymi pragnieniami, nawet jeśli oznacza to pogoń za iluzjami i poszukiwanie szczęścia innymi środkami? Pytania te prowadzą do refleksji nad naszymi życiowymi ambicjami i tym, czy nasze dążenia są uwarunkowane naszą tożsamością i korzeniami.