Palownik

On powrócił. Nie proś, by ocalił ci życie. Módl się, aby śmierć przyszła szybko.

Powróciłem. To słowo zapisane w różnych językach - arabskim, aramejskim, hebrajskim i greckim - z użyciem babilońskiego pisma klinowego i egipskich hieroglifów, zostało odkryte na ciele ofiary nabitej na pal. Aby pojąć jego znaczenie, agent specjalny FBI Sam Markham musi przekroczyć granice typowego śledztwa i wejść w świat historii, astronomii oraz dawnych wierzeń.

Świat obfituje w ukryte przekazy. Zwyczajne słowa kryją anagramy pełne tajemnic, wydarzenia podporządkowane są matematycznym równaniom, a mityczne postacie zdają się ożywać, by wesprzeć Palownika w jego zadaniu. Markham stoi przed wyzwaniem odkrycia, jakie moce sterują przerażającymi czynami mordercy, skłaniając go do odtwarzania krwawych rytuałów.

Palownik jest gotów poświęcić wszystko dla swojej misji. Przywykł do odoru wnętrzności wyrywanych z ciał i zna smak ludzkiego mięsa. Musi kontynuować swoje dzieło, bez względu na własne ograniczenia. Jego misja musi zostać wypełniona, nawet jeśli cały świat stanąłby mu na drodze.

Mimo że zawodowo zajmuję się analizą przestępstw, od dawna nie interesowały mnie kryminały. Ostatni raz sięgnąłem po taki gatunek literatury ponad dekadę temu, przekonany, że rzeczywistość jest bardziej fascynująca niż fikcja. Jednak lektura "Palownika" zmieniła moje podejście. Książka, utrzymana w duchu klasyków takich jak "Milczenie owiec" czy "Czerwony smok" Thomasa Harrisa, wiernie oddaje naukową wiedzę o seryjnych mordercach oraz metodach analizowania ich czynów. Główny bohater, Sam Markham, w fachowy sposób analizuje dane wiktymologiczne, modus operandi sprawcy, a zwłaszcza jego charakterystyczne zachowania. Czytając drobiazgowe opisy zbrodni Palownika, pomyślałem: „To zorganizowany typ seryjnego mordercy z cechami wizjonera”. Moja satysfakcja była pełna, gdy kilkadziesiąt stron później Sam Markham doszedł do tego samego wniosku.

Jan Gołębiowski – profiler, psycholog kryminalny